1η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΤΟΝ Φ.Ο.Υ.

Χαλρής

Τσιμπερδώνης

Παπαγεωργίου

Μαυρέας

Καγιάς

Αντωνόπουλος

Πραγματοποιήθηκε η 1η Πανελλήνια Έκθεση Γελοιογραφίας στην οποία συμμετείχαν 41 Γελοιογράφοι από όλη την Ελλάδα. Η Έκθεση ήταν θεματική με αναφορά στο Περιβάλλον και την Ακρίβεια. Στην εκδήλωση των εγκαινίων μίλησαν ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του Φ.Ο.Υ. Γιάννης Κάλτσας, ο Δήμαρχος Υμηττού Χρήστος Ζούπας και ο Εκπρόσωπος του Συλλόγου Φίλων Γελοιογραφίας Θανάσης Τσιμπερδώνης. Την εκδήλωση πλαισίωσε με πιάνο και φωνή η Νατάσα Μωϋσόγλου που ερμήνευσε τραγούδια του Λογό. Παραπάνω μερικά χαρακτηριστικά δείγματα των εκθεμάτων.

Χωρίς διαβούλευση οδηγούμαστε σε αδιέξοδα.

Όταν είχε προκύψει το θέμα των πεζοδρομίων με τον τότε Δήμαρχο Δημήτρη Αργιανά είχα τονίσει ότι για ένα τόσο σοβαρό θέμα της καθημερινότητάς μας θα πρέπει να γίνει μια διαβούλευση με τους Δημότες ώστε να υπάρξει εικόνα της παρέμβασης αλλά και του κόστους. Μάλιστα είχα προτείνει να γίνει κατά γειτονιά μια ανοιχτή συζήτηση. Τότε η Δημοτική Αρχή προχώρησε με την απόφασή της και υπήρξε και η αντίδραση εκατοντάδων κατοίκων που μάζευαν υπογραφές. Μετά μάθαμε ότι δεν μπορεί να καλυφθεί με κοινοτικούς πόρους. Μετά πάλι το έργο έγινε με τα  γνωστά προβλήματα, τις κακοτεχνίες και την «τιμωρία» των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Ένα έργο που δεν πιστοποιήθηκε από πουθενά η χρησιμότητά του και δεν γνώριζε τελικά κανένας το κόστος του. Έργο του τέλους μιας θητείας. Όσο αντιμετωπίζει η Δημοτική Αρχή τα θέματα χωρίς διαβούλευση, όσο οι Δημότες δεν είναι ενεργοί σε μια κατεύθυνση υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους και προώθησης των συμφερόντων της πόλης, τόσο θα παίρνονται οι αποφάσεις ερήμην τους, τόσο μια πόλη θα είναι κατακερματισμένη από τα μικροσυμφέροντα προς δόξα των μεγαλύτερων συμφερόντων. Τα τελευταία 20 χρόνια που παρακολουθώ τα δημοτικά μας θέματα διαπιστώνω μια έλλειψη οράματος, μια απουσία στρατηγικής. Τι πόλη θέλουμε. Πως θα την φτιάξουμε. Ποια θα είναι η σχέση Πόλης-κατοίκου. Αν δεν δώσουμε απάντηση σε αυτά τα ζητήματα δεν θα λύσουμε τίποτα. Σήμερα οι κάτοικοι καλούνται να πληρώσουν και μάλιστα πολύ ακριβά ένα έργο που δεν επέλεξαν, ένα κόστος που δεν γνώριζαν. Αλήθεια η εκάστοτε Δημοτική Αρχή δεν έχει ευθύνες έναντι των Δημοτών; 

Ένα νέο μανιφέστο για τη Φύση

«Επανάσταση του ευ ζην», «επανάσταση αντίστοιχη με αυτή του Κοπέρνικου» είναι μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που διεθνώς αποδόθηκαν στην αναθεώρηση του Συντάγματος που επικυρώθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου από τον λαό του Εκουαδόρ. Η είδηση καλύφθηκε διεκπεραιωτικά από τα ελληνικά ΜΜΕ, σαν να επρόκειτο για μια τετριμμένη συνταγματική αναθεώρηση. Και όμως, το εγχείρημα της μικρής και φτωχής χώρας της Λατινικής Αμερικής είναι ό,τι πιο προοδευτικό έχει να επιδείξει η ανθρωπότητα σε συνταγματικό επίπεδο, αυτή τη στιγμή. Είναι ένα άλμα στο μέλλον,…

…ξεκινώντας από τον τρόπο με τον οποίο έγινε και καταλήγοντας στο πνεύμα από το οποίο διέπεται.

Ο τρόπος: Επί 7 μήνες 70 χιλιάδες πολίτες συμμετείχαν μαζί με τους 130 εκλεγμένους αντιπροσώπους τους στις προπαρασκευαστικές εργασίες της αναθεώρησης του Συντάγματος.

Το πνεύμα: Ένα νέο μανιφέστο για τη Φύση.

Ο νέος καταστατικός χάρτης του Εκουαδόρ περιλαμβάνει σημαντικές καινοτομίες, όπως για παράδειγμα την προώθηση της έννοιας του «πολίτη του κόσμου», που επιχειρεί να εξαλείψει τη διάκριση ανάμεσα σε υπηκόους και αλλοδαπούς. Όμως, η ουσιαστική ανατροπή έγκειται στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται το περιβάλλον.

Η νέα αντίληψη παύει να είναι ανθρωποκεντρική, και γίνεται βιοκεντρική. Το Σύνταγμα εγγυάται στα ποτάμια, τα δάση, τον ατμοσφαιρικό αέρα ουσιαστικά νομικά δικαιώματα. Αλλάζει το νομικό καθεστώς της φύσης και, από απλό αντικείμενο ιδιοκτησίας – ιδιωτικής ή δημόσιας –, γίνεται υποκείμενο δικαίου: «Οι φυσικές κοινότητες και τα οικοσυστήματα έχουν το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα να υπάρχουν και να αναπτύσσονται στο Εκουαδόρ. Τα δικαιώματά τους είναι άμεσα εκτελεστά και κάθε θεσμός, κάθε κοινότητα ανθρώπων, κάθε άτομο έχει υποχρέωση να τα σέβεται».

Ο Τόμας Λίνζεϊ, αμερικανός νομικός, που συνεργάστηκε στη διατύπωση του νέου Συντάγματος, σε συνέντευξή του στη βρετανική εφημερίδα Guardian, εξηγεί τι σημαίνουν αυτά στην πράξη: «Στις βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες η προστασία της φύσης συνίσταται σε μια σειρά από ρυθμίσεις και κανόνες. Η ενδεχόμενη αποζημίωση εξαιτίας της παραβίασης αυτών των κανόνων υπολογίζεται με βάση τη βλάβη που έχουν υποστεί άτομα ή ομάδες ατόμων. Σύμφωνα με το Σύνταγμα του Εκουαδόρ, το μέτρο θα είναι πλέον η βλάβη που υφίσταται το ίδιο το οικοσύστημα. Κατά συνέπεια, άτομα, ομάδες ατόμων, λαοί θα μπορούν να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη προς όφελος της φύσης, ακόμη κι αν οι ίδιοι δεν έχουν υποστεί άμεση βλάβη».

Φυσικά, δεν λείπουν οι επιφυλάξεις από ορισμένους νομικούς για το πώς το Σύνταγμα θα λειτουργήσει στην πράξη, δεδομένου ότι δεν υπάρχει προηγούμενο. Όμως, το γεγονός παραμένει ότι για πρώτη φορά αναγνωρίζεται στον άνθρωπο η υποχρέωση να ζει σε ένα περιβάλλον υγιές και βιώσιμο. Αναγνωρίζεται στη φύση («πατσαμάμα» όπως τη λένε οι κετσούα, οι ινδιάνοι των Άνδεων) το δικαίωμα να υπάρχει, να αναπαράγεται, να γίνονται σεβαστοί οι ζωτικοί της κύκλοι και οι εξελικτικές της διαδικασίες.

Ο σεβασμός που επιβάλλει το Σύνταγμα στο «πρόσωπο» του περιβάλλοντος είναι τεράστιας σημασίας για μια χώρα σαν το Εκουαδόρ, με μεγάλο φυσικό πλούτο, με βιοποικιλότητα στον Αμαζόνιο και στις Άνδεις. Είναι ζωτικής σημασίας για τις φυλές αυτοχθόνων, των οποίων η μοίρα είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη φύση, τη στιγμή μάλιστα που η επιβίωσή τους κινδυνεύει εξαιτίας της μη αναστρέψιμης μόλυνσης που προκάλεσαν πολυεθνικές του πετρελαίου, όπως η Chevron, πρώην Texaco. Είναι ζωτικής σημασίας και για την επιβίωση του ίδιου του πλανήτη λόγω της αλληλεπίδρασης που διέπει τα οικοσυστήματα.

Οι «υπό ανάπτυξη» εκουαδοριανοί τόλμησαν. Οι «ανεπτυγμένοι» τι θα κάνουν;

(Ποντίκι, 16.10.2008)

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ

24/9/2008

Η ΤΕΔΚΝΑ ΕΜΜΕΝΕΙ ΣΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ

Αθήνα 24-09-2008

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με αφορμή σημερινά δημοσιεύματα περί δήθεν αλλαγής της θέσης της ΤΕΔΚΝΑ σε ότι αφορά τις συνενώσεις των ΟΤΑ, αλλά και φημών που εκπορεύονται από διάφορους κύκλους με στόχο να προκαλέσουν σύγχυση σε ότι αφορά το κρίσιμο ζήτημα της Διοικητικής Μεταρρύθμισης, η ΤΕΔΚΝΑ δηλώνει ότι:

Η ΤΕΔΚΝΑ δεν έχει αλλάξει ούτε κατά ένα χιλιοστό τις θέσεις της. Εμμένει στις ομόφωνες αποφάσεις του ετήσιου συνεδρίου της και του συνεδρίου της ΚΕΔΚΕ στην Κυλλήνη.

Σε συνεδρίαση του Διοικητικού της Συμβουλίου (χθες) επαναβεβαίωσε τις ομόφωνες αποφάσεις των δύο συνεδρίων και της ημερίδας-συνέλευσης που οργάνωσε τον Ιούνιο στην Αθήνα, όπου ζητούσε επίσης να προχωρήσει ταχύτερα η Μητροπολιτική Αυτοδιοίκηση και η εξασφάλιση των αναγκαίων πόρων για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση. Στο πλαίσιο αυτών των αποφάσεων έχει αποστείλει έγγραφο (29-8-2008) προς τους ΟΤΑ της Αττικής με το οποίο ζητά όσοι επιθυμούν να προχωρήσουν σε κατ’ αρχήν εθελούσιες συνενώσεις. Τις προτάσεις αυτές, όπως αναφέρεται στο έγγραφο, θα διαβιβάσει στην ΚΕΔΚΕ και το υπουργείο Εσωτερικών προκειμένου να τεθούν υπόψη στο τελικό σχέδιο που θα προκύψει για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση. Τα αναφερόμενα περί δήθεν αλλαγής θέσης, ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα και το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να τορπιλίζουν την αυτοδιοικητική λειτουργία των συλλογικών οργάνων της Αυτοδιοίκησης.

ΤΙ ΜΑΣ ΦΕΡΝΕΙ Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ;

Μερικές σημειώσεις για το τι μας φέρνει ο "Καποδίστριας"

Ο περιορισμός της αμεσότητας της σχέσης Δημότη-Δημοτικής Αρχής

Ο συγκεντρωτισμός στον τρόπο λήψης των αποφάσεων.

Η ισοπέδωση των τοπικών ιδιαιτεροτήτων και η δημιουργία μιας πολύ μεγαλύτερης μάζας που θα διευκολύνει όχι μόνο την κερδοσκοπική αποτελεσματικότητα όσων αναλαμβάνουν τα έργα, αλλά και την ανισόμετρη ανάπτυξη ακόμη μεγαλύτερης κλίμακας. Τυπικά παραδείγματα:

Στην Εκπαίδευση:

Η Κομισιόν στην οδηγία με τίτλο «Διδασκαλία και μάθηση προς την κοινωνία της γνώσης» είναι συγκεκριμένη: «Τα πιο αποκεντρωμένα εκπαιδευτικά συστήματα είναι ταυτόχρονα και τα πιο ευέλικτα, αυτά που προσαρμόζονται πιο γρήγορα και επιτρέπουν να αναπτυχθούν νέες μορφές συμπράξεων και συνεργασιών». Οι νέες αυτές μορφές έχουν ήδη ξεκινήσει με τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για την κατασκευή σχολικών κτιρίων.

Η «συνεργασία» αυτή θα επεκταθεί και θα έχουμε διάσπαση της δημόσιας εκπαίδευσης. Ο κάθε δήμος θα διαχειρίζεται τα σχολεία του, μαζί με τους «απαραίτητους» χορηγούς και, ίσως, με τους πρόθυμους συμβιβασμένους φορείς. «Αποκεντρωμένο σχολείο» σημαίνει «κατηγοριοποιημένο σχολείο», το οποίο θα εξαρτάται απ' την οικονομική κατάσταση του δήμου και τους χορηγούς που θα βρίσκει. Η Παιδεία απόλυτα προσαρμοσμένη στις ανάγκες της αγοράς και στα επενδυτικά σχέδια των επιχειρήσεων.

Στις Εργασιακές Σχέσεις:

Εργαζόμενους διαφορετικών ταχυτήτων με ανασφάλιστη εργασία (stage). Περισσότερους συμβασιούχους και οκταμηνίτες.

Στον Υμηττό:

Φαντασθείτε σε μεγαλύτερα σύνολα κατοίκων με μεγαλύτερα εμπλεκόμενα οικονομικά συμφέροντα την τύχη της έκτασης της ΠΥΡΚΑΛ, των νταμαριών, τα τουριστικά περίπτερα που θα μπορούσαν να ξεφυτρώσουν στα δύο άλση μας. Ενδεχόμενες πεζοδρομήσεις που θα συνδυάζονταν με τουλάχιστον ισόγεια καταστήματα κυρίως αναψυχής και σε μερικά σημεία εκθέσεις αυτοκινήτων, ανταλλακτικά και συνεργεία.

Θυμηθείτε τι έγινε όταν το λεγόμενο 6^ο Δημοτικό Δάφνης εγκαταστάθηκε στον Υμηττό και μάλιστα κράτησαν και το όνομα ως σχολείο της Δάφνης. Ένας Δήμος κυριολεκτικά πηγμένος από δόμηση διεκδικεί στους γύρω Δήμους ζωτικό χώρο.

Ο Υμηττός είναι ότι πρέπει για αυτούς. Γιατί ο Υμηττός έχει από το παρελθόν υποστεί την επέλαση των γύρω Δήμων. Διαθέτουμε πολλά περισσότερα Δημοτικά – Γυμνάσια και Λύκεια από όσα χρειαζόμαστε γιατί οι όμοροι Δήμοι δεν έχουν χώρους για κοινωνικούς σκοπούς. Έχουν όμως για τα ιδιωτικά συμφέροντα. Εμείς έχουμε στερηθεί ελεύθερους χώρους μας. Ακούμε για διαδημοτικό νοσοκομείο. Ακούμε για πάρκιγκ υπόγεια που θα γίνουν με τα διαβόητα ΣΔΙΤ τις συμπράξεις Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα και θα πληρώνει νοίκι το Κράτος, ο Δήμος, θα παραχωρεί την εκμετάλλευση για δεκαετίες. Ποιος είπε ότι το υπόγειο πάρκιγκ δεν θα δημιουργήσει κόλαση μέχρι να μπουν ή να βγουν τα εκατοντάδες αυτοκίνητα και μάλιστα τι είδους ανάπτυξη θα δημιουργήσει πέριξ αυτού; Γιατί το αυτοκίνητο του καθενός είναι πρώτη επιλογή από τις ανάγκες των παιδιών για παιχνίδι; Από τις ανάγκες των κατοίκων να ζουν σε πράσινο περιβάλλον; Γιατί δεν πρέπει να αναπτύξουμε τη πόλη μας με περιβαλλοντική συνείδηση; Γιατί δεν πρέπει να προστατεύουμε την ψυχική υγεία μας; 

ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ

Πρόγραμμα 12-15 δισ. δολαρίων
Αποζημίωση ασφαλιστηρίων για τους κληρονόμους Ελλήνων που ζούσαν στην Τουρκία πριν το 1915 βρίσκεται σε εξέλιξη. Η Ενωση Μικρασιατών έχει τον κατάλογο και ενημερώνει τα μέλη της, για τυχόν ανεύρεση δικαιούχων.

Αθήνα

Η ασφαλιστική εταιρεία New York Life Insurance Company ανακοίνωσε πρόγραμμα προσέγγισης και αποζημίωσης των κληρονόμων των περίπου 1.000 ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής που εκδόθηκαν σε Έλληνες στην Τουρκία (τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία) πριν το 1915.

Ως μέρος του προγράμματος ελληνικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής, η New York Life θα δημοσιεύσει ειδοποιήσεις σε αμερικανικές και διεθνείς εφημερίδες σχετικά με την διαδικασία εξέτασης των αξιώσεων ώστε οι κληρονόμοι να έχουν την δυνατότητα να υποβάλουν αξιώσεις σε σχέση με αυτά τα ασφαλιστήρια συμβόλαια.

H διαδικασία υποβολής αιτήματος περιγράφεται στην ιστοσελίδα:www.greekinsuranceclaims.com. Η διαδικασία προβλέπει την υποβολή του συμπληρωμένου εντύπου και αποδεικτικά στοιχεία για την συγγένεια με τα ονόματα που αναφέρονται στον κατάλογο. Η προθεσμία υποβολής αιτήσεων είναι 28 Φεβρουαρίου 2009.

Εκτός από τους Μικρασιάτες που εγκατέλειψαν τις εστίες τους με την ανταλλαγή πληθυσμών μετά το 1922, στον κατάλογο υπάρχουν πολλοί κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης που είχαν εξαιρεθεί από τις ανταλλαγές σύμφωνα με το σχετικό πρωτόκολλο της Συνθήκης της Λωζάννης.

Η εταιρεία ανέφερε ότι θα συνεισφέρει επίσης το ποσό του 1 εκατ. δολαρίων στην Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής, καθώς οι απόγονοι πολλών από τους εκτοπισμένους από τις πατρίδες των προγόνων τους είναι τώρα μέλη της Αρχιεπισκοπής. Η συνολική αξία του εθελοντικού προγράμματος ανέρχεται σε 12-15 εκατομμύρια δολάρια, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων διαχείρισης και των λοιπών εξόδων.

«Κατά την πορεία της έρευνας σχετικά με ένα άλλο ιστορικό θέμα που αφορά τα ασφαλιστήρια συμβόλαια που πωλήθηκαν σε Αρμένιους που αφανίστηκαν μετά το 1914, η εταιρεία αντιλήφθηκε ότι οι Έλληνες ασφαλισμένοι ήταν εμφανή θύματα της ίδιας βίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Καθώς το θέμα των αρμενικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων ολοκληρώθηκε πλέον με επιτυχία, με την καταβολή παροχών στους κληρονόμους των 2.300 Αρμενίων ασφαλισμένων, η New York Life διενήργησε πρόσθετη έρευνα στα αρχεία της και επαλήθευσε ότι υπάρχουν ελληνικά ασφαλιστήρια συμβόλαια που παραμένουν απλήρωτα από το 1915» αναφέρει η εταιρεία.

«Θα προσφέρουμε στους κληρονόμους των ελληνικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων τις ίδιες παροχές με εκείνες που παρασχέθηκαν στα άτομα που έγειραν αξιώσεις σύμφωνα με τα αρμενικά ασφαλιστήρια συμβόλαια» είπε ο εκπρόσωπος της New York Life Γουίλιαμ Γουέρφελμαν.

«Όπως ισχύει και για τα αρμενικά ασφαλιστήρια συμβόλαια, τα αρχεία επιβεβαιώνουν ότι η εταιρεία πέτυχε την καταβολή παροχών για τα μισά περίπου ελληνικά ασφαλιστήρια συμβόλαια. Η New York Life κατέβαλε τις παροχές αυτές κατά τους μήνες και τα έτη ακριβώς μετά την βία του 1915. Ωστόσο, η New York Life δεν έλαβε καμία αξίωση και συνεπώς δεν κατέβαλε καμμία παροχή ή αξία σε μετρητά για σχεδόν άλλα 1.000 ελληνικά ασφαλιστήρια συμβόλαια. Το σύστημα αξιών της εταιρείας έχει τις ρίζες του στον ανθρωπισμό και την ηθική ακεραιότητα, και η προθυμία μας να εξοφλήσουμε σήμερα αυτά τα ασφαλιστήρια συμβόλαια από το 1915 δείχνει ότι εξακολουθούμε να παραμένουμε προσηλωμένοι σε αυτές τις αξίες» προσέθεσε.

Το εθελοντικό πρόγραμμα χρησιμοποιεί τα ίδια κριτήρια που χρησιμοποιήθηκαν για το θέμα των αρμενικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων, συμπεριλαμβανομένου του πολλαπλασιασμού του ποσού της αρχικής ονομαστικής αξίας επί 10 φορές για εκείνους που μπορούν να καταδείξουν ότι είναι οι νόμιμοι κληρονόμοι των προϊόντων του ασφαλιστηρίου συμβολαίου.

Οι δημόσιες ειδοποιήσεις θα αρχίσουν να δημοσιεύονται στα τέλη Σεπτεμβρίου. Οι απόγονοι των ατόμων που ασφαλίστηκαν σύμφωνα με τα ελληνικά ασφαλιστήρια συμβόλαια μπορούν να υποβάλουν αξιώσεις για παροχές κατά την διάρκεια μιας εξαμηνιαίας περιόδου η οποία λήγει στις 28 Φεβρουαρίου 2009.

Τα άτομα που θέλουν να μάθουν περισσότερα, μπορούν να επισκεφτούν την ιστοσελίδα του προγράμματος στη διεύθυνση www.greekinsuranceclaims.com ή να τηλεφωνήσουν δωρεάν στο 1-800-922-2973. Στην Ελλάδα, ο αριθμός της δωρεάν τηλεφωνικής γραμμής είναι 00 800 33 311144.

Εκτός από τις παροχές στους κληρονόμους των Ελλήνων ασφαλισμένων της, η New York Life θα συνεισφέρει το ποσό του 1 εκατ. ευρώ στην Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής.

Με τα χρήματα αυτά η Αρχιεπισκοπή σκοπεύει να δημιουργήσει ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για την μελέτη του Ελληνισμού στον Πόντο και την Μικρά Ασία, στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στο Brookline, MA. Η New York Life εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της στον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο για την προσωπική ενασχόλησή του και βοήθεια σχετικά με διάφορες πτυχές του εθελοντικού προγράμματος.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος, δήλωσε:

«Τα γεγονότα κατά την διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μετά οδήγησαν στην απώλεια αναρίθμητων ζωών και την εκδίωξη 1.500.000 Ελλήνων από τις πατρίδες των προγόνων τους. Η New York Life είναι μια από τις πιο σπάνιες εταιρείες της εποχής μας, μια εταιρεία που προχωρεί σε υπεύθυνες ενέργειες και που πιστεύει στο να πράττει το σωστό, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ανατρέξει πίσω στις αρχές του Εικοστού Αιώνα».

»Η Ελληνική Κοινότητα επικροτεί την New York Life για την δημιουργία του προγράμματος ελληνικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής και την γενναιόδωρη συνεισφορά του 1 εκατομμυρίου δολαρίων που θα χρησιμοποιηθούν για την παροχή επιμόρφωσης σχετικά με την μακρά και πλούσια ιστορία του Ελληνισμού στον Πόντο και τη Μικρά Ασία» συμπλήρωσε.

Η εταιρεία ανέφερε ότι για τη δημιουργία του εθελοντικού προγράμματος που σχετίζεται με τα ελληνικά ασφαλιστήρια συμβόλαια
συνεργάστηκε με το δικηγόρο Βαρτκλές Βεγκινεγιάν, έναν από τους δικηγόρους που ασχολήθηκαν με το διακανονισμό των αρμενικών συμβολαίων.

Η ασφαλιστική εταιρεία New York Life Insurance Company έχει την έδρα της στην πόλη της Νέας Υόρκης από την εποχή της ίδρυσής της το 1845. Η εταιρεία άρχισε να πουλά ασφαλιστήρια συμβόλαια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1882 και αποσύρθηκε από την περιοχή κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Εδώ ο κατάλογος

http://www.greekinsuranceclaims.com/gr/list.pdf

Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ "ΣΧΕΔίΑΣ" ΣΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ 2

Η διαβούλευση για τον Καποδίστρια 2 η οποία έγινε την Παρασκευή 19-9 στο Δημαρχείο του Υμηττού, αν μη τι άλλο είχε ζωντάνια. Αρκετοί φορείς και κάτοικοι του Δήμου μας τοποθετήθηκαν πάνω στο καυτό πρόβλημα της επερχόμενης Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Στα πλαίσια της όσο το δυνατόν μεγαλύτερης και πληρέστερης ενημέρωσης της κοινωνίας του Υμηττού παραθέτουμε την τοποθέτηση του περιοδικού "Σχεδία στον Υμηττό" η οποία αξίζει να διαβαστεί για τα επιχειρήματα τα οποία παραθέτει.

Θέλουμε κι εμείς να ευχαριστήσουμε από την πλευρά μας το Δήμαρχο για την πρωτοβουλία την οποία πήρε. Θεωρούμε ότι η διαβούλευση είναι ένα σημαντικό βήμα για τη λειτουργία της Τ.Α., ευελπιστούμε ότι αυτό στο μέλλον θα αξιοποιηθεί καταλλήλως και για άλλα σημαντικά θέματα του Δήμου μας.
Θέμα της σημερινής διαβούλευσης είναι η διοικητική μεταρρύθμιση, ή όπως αλλιώς λέγεται, «Καποδίστριας ΙΙ». Καταλαβαίνουμε όλοι ότι αυτό είναι ένα δεύτερο βήμα, έρχεται μετά από την εφαρμογή της προηγούμενης μεταρρύθμισης, η οποία λεγόταν Καποδίστριας Ι. Μια σημαντική λοιπόν αρχή στην κουβέντα μας για το θέμα του Καποδίστρια ΙΙ, θα ήταν να δούμε πώς ακριβώς έχει λειτουργήσει ο Καποδίστριας Ι, τι ακριβώς ελπίδες είχε κουβαλήσει στην πλάτη του και τι απέδωσαν αυτές οι ελπίδες.
Γεγονός είναι ότι κοινή παραδοχή όλων των πολιτικών δυνάμεων του συστήματός μας, είναι ότι ουσιαστικά έχει αποτύχει. Ο Καποδίστριας Ι ενώ εξαγγέλθηκε σαν μία μεγάλη διοικητική μεταρρύθμιση, η οποία θα βοηθούσε στην αποκέντρωση της Τ.Α., μία μεταρρύθμιση η οποία ουσιαστικά θα οδηγούσε σε μία πιο εύρυθμη λειτουργία απ’ αυτή την οποία είχαν οι τοπικές κοινότητες, κατά παραδοχή όλων, και πραγματικά το λέω κατά παραδοχή όλων, έχει παρουσιάσει τρομερά προβλήματα στην εφαρμογή του.
Ουσιαστικά λοιπόν, μιλάμε για έναν Καποδίστρια ΙΙ, ο οποίος στην πράξη το πρώτο και κύριο που κάνει, είναι να μεταφέρει όλα τα παλιά προβλήματα του Καποδίστρια Ι στην εφαρμογή του, χωρίς ταυτόχρονα να προτείνει λύσεις, προσθέτοντας παρεμπιπτόντως και κάποια καινούργια. Θα μπορούσε η σημερινή κουβέντα μας να ονομαστεί 4 μύθοι και μία αλήθεια. 4 μύθοι γι’ αυτά τα οποία προβάλλονται ως επιχειρήματα υπέρ του Καποδίστρια ΙΙ και μία αλήθεια, τη δική μας αλήθεια, την οποία θα καταθέσουμε.
Πρώτος μύθος, αφορά στο μέγεθος: Προβάλλεται ως επιχείρημα ότι τα μεγέθη των ΟΤΑ ουσιαστικά είναι μεγέθη τα οποία δεν συναντώνται στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, άρα λοιπόν, ο εκσυγχρονισμός της Τ.Α. θα είναι κάπως ο εναρμονισμός της με το κεκτημένο το οποίο υπάρχει στην Ευρώπη.
Μύθος 2ος: τα οικονομικά. Οι ΟΤΑ αδυνατούν εκ των πραγμάτων να λειτουργήσουν ως τέτοιοι, γιατί οι οικονομικοί πόροι τους οποίους έχουν, δεν τους το επιτρέπουν.
Μύθος 3ος η απόδοση και η λειτουργία. Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν μέχρι τώρα οι Δήμοι και οι Κοινότητες, είναι ένας τρόπος ο οποίος τους εμποδίζει να έχουν το maximum της απόδοσής τους, τους εμποδίζει να έχουν το μέγιστο της λειτουργίας τους.
Και μύθος 4ος είναι ότι χρειάζεται να γίνει μία αποκέντρωση εξουσίας, μία αποκέντρωση πόρων, ώστε να εξυπηρετηθεί τελικά αυτό το οποίο λέγεται Τ.Α.
Ας τα πιάσουμε λοιπόν με τη σειρά: μύθος 1ος: ποιο είναι το μέγεθος των ελληνικών Δήμων και Κοινοτήτων και ποιο είναι το μέγεθος στην Ευρώπη. Ήδη από τον Δήμο μας γνωρίζουμε ότι έχει γύρω στους 12-15.000 κατοίκους με 12.000 δημότες. Η ελληνική περιφέρεια, το ελληνικό κράτος έχει στο σύνολο τους 1.034 Δήμους,. Κάποια στοιχεία τα οποία έχουν μαζευτεί, μας λένε κάποια πάρα πολύ απλά πράγματα. Στη Γαλλία, η οποία έχει 36.565 Δήμους, ο μέσος όρος κατοίκων ανά Δήμο είναι 1.600, μικρότερο μέγεθος. Στη Γερμανία που έχει 13.854 Δήμους, ο μέσος όρος κατοίκων ανά Δήμο είναι 5.900, επίσης μικρότερο. Στην Ισπανία, 8.106 Δήμοι, 4.900 κάτοικοι ανά Δήμο, επίσης μικρότερο. Στην Ιταλία, 8.100 Δήμοι με 7.100 κατοίκους ανά Δήμο. Ουσιαστικά δηλαδή, μιλάμε για το μέσο όρο στην Ευρώπη των 25 όπου η αναλογία κατοίκων ανά Δήμο είναι 5.100.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι ο Δήμος Υμηττού, που είναι από τους πιο μικρούς Δήμους, με τους 12.000 κατοίκους τους οποίους έχει, ξεπερνά κατά πολύ το μέσο όρο της Ευρώπης και κατά πολύ το μέσο όρο μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων. Παρ’ όλα αυτά, στις συγκεκριμένες ευρωπαϊκές πόλεις δεν έχει παρουσιαστεί πρόβλημα εύρυθμης λειτουργίας, δεν έχει παρουσιαστεί πρόβλημα απόδοσης, άσχετα αν κάποιες φορές, ακόμα και σ’ αυτούς τους Δήμους μπορούμε να πούμε ότι οι Δήμαρχοι και οι Δημοτικές Αρχές είναι αποστασιοποιημένοι από τις τοπικές κοινωνίες, άσχετα αν μπορούμε να πούμε ότι η άμεση δημοκρατία δεν λειτουργεί επίσης σ’ αυτές.
Ο δεύτερος μύθος, τα οικονομικά: αναφέρθηκε ότι επειδή υπάρχει έλλειψη οικονομικών πόρων αδυνατούν οι ΟΤΑ να λειτουργήσουν. Θα πρέπει λίγο να δούμε τι ακριβώς σημαίνει έλλειψη οικονομικών πόρων. Για μέχρι το 2007 η κεντρική εξουσία παρακρατούσε γύρω στο 1.7 δις ευρώ, τα οποίους έπρεπε, ήταν υποχρεωμένη να αποδώσει στους Δήμους. Δεν τα έχει αποδώσει. Μόνο για πέρυσι, το ποσό αυτό ανέβηκε στα 250 εκατ. παρακρατηθέντα.
Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχει πραγματικά ένα έλλειμμα οικονομικής δυνατότητας να λειτουργήσουν οι Δήμοι, με ευθύνη όμως της κεντρικής εξουσίας. Αν η ίδια η κεντρική εξουσία μπορούσε να αποδώσει τα οφειλόμενα, πολλά προβλήματα, πολλά προγράμματα όπως είναι η Βοήθεια στο Σπίτι ή όπως είναι το ΚΔΑΠ – αναφέρω αυτά τα δύο γιατί μας ενδιαφέρουν άμεσα, θα είχαν λυθεί. Ήδη, στα αιτήματα της ΚΕΔΚΕ είναι ότι το 50% που αποδίδεται στους Δήμους ως τέλη Κυκλοφορίας, να αυξηθεί στα 90%, να πάει ένα +40% επιπλέον. Αυτό το αίτημα, ενώ έχουν υποσχεθεί την ικανοποίησή του, δεν έχει υλοποιηθεί.
Πολύ σωστά ανέφερε ο κ. Αργιανάς, για το καινούργιο φορολογικό νομοσχέδιο. Το καινούργιο φορολογικό νομοσχέδιο με 4 άρθρα, το 8, 9, 10 και 12, κατά ευθεία παράβαση του άρ. 102 του Συντάγματος, επιβάλλεται έλεγχος σκοπιμότητας στα οικονομικά του Δήμου, με αποτέλεσμα άλλοι και όχι οι ίδιοι οι Δήμοι, να είναι αυτοί οι οποίοι καθορίζουν το περιεχόμενο των προϋπολογισμών τους.
Τέταρτο, απόδοση και λειτουργία των Δήμων. Είναι αλήθεια ότι παρουσιάζονται κάποιες δυσλειτουργίες, κάποια προβλήματα σε σχέση με την απόδοση των δυνατοτήτων στο maximum των οργανισμών Τ.Α. Ένας μικρός Δήμος δεν μπορεί να έχει ταυτόχρονα ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ανακύκλωσης, γιατί δεν έχει τη δυνατότητα να ενισχυθεί από ένα ή δύο ενδεχομένως οχήματα για την περισυλλογή των απορριμμάτων ή των υλικών της ανακύκλωσης, δεν μπορεί να έχει ένα όχημα για τον καθαρισμό των κάδων αυτών, και πάει λέγοντας.
Αυτό είναι ένα παράδειγμα το οποίο χρησιμοποιείται, ότι δηλαδή στο βαθμό που δεν μπορούν να αποδώσουν τις υπηρεσίες τις οποίες πρέπει στους πολίτες, θα πρέπει αυτή η δυνατότητα να μεταφερθεί σε ένα ανώτερο επίπεδο. Μπορεί να λυθεί όμως, ακόμα και αυτό το πράγμα. Βάσει των τοπικών συνεργασιών, βάσει των συνεργασιών που θα γινόντουσαν ανάμεσα σε όμορους Δήμους, θα μπορούσαν να φτιαχτούν πλείστα όσα προγράμματα, τα οποία θα αντιμετωπίζανε τα οικονομικά προβλήματα, τις οικονομικές δυσλειτουργίες, από Δήμους του δικού μας μεγέθους.
Θα μπορούσαν επίσης να φτιαχτούν τοπικοί σύνδεσμοι Δήμων και Κοινοτήτων, οι οποίοι από κοινού θα μπορούσαν να πάρουνε αποφάσεις για τη λύση τέτοιας φύσεως προβλημάτων.
Τέταρτο και τελευταίο, ο μύθος της αποκέντρωσης της εξουσίας: δεν είναι δυνατόν να προπαγανδίζουν, ουσιαστικά, τη διοικητική μεταρρύθμιση, λέγοντας ότι επιδιώκουν ένα πολύ μεγαλύτερο τόπο δημοκρατικής λειτουργίας, δεν μπορούν να λένε ότι η Τ.Α. θα λειτουργήσει ουσιαστικά, παίρνοντας τους μικρούς Δήμους και ενσωματώνοντας τους σε ένα πολύ μεγαλύτερο σύνολο. Αυτονοήτως, ο τόπος και η λειτουργία της Τ.Α. βρίσκει πολύ πιο πρόσφορο έδαφος σε μικρά μεγέθη και όχι σε μεγαλύτερα. Ξέρουμε όλοι ότι σε ένα Δήμο ο οποίος είναι της τάξεως των 10, 15, 20.000 κατοίκων, ένα Δ.Σ. μπορεί να λειτουργήσει δημοκρατικά, μπορεί να ελεγχθεί δημοκρατικά και μπορεί να είναι σε άμεση επαφή με την τοπική κοινωνία.
Δεν είναι το ίδιο το οποίο συμβαίνει σε ένα Δ.Σ. π.χ. του Δήμου Αθηναίων, όπου λειτουργεί τελείως αποστασιοποιημένα από την τοπική κοινωνία, όπου λειτουργεί και βγάζει αποφάσεις οι οποίες ούτε καν γίνονται γνωστές στο Σώμα και στους δημότες τους οποίους υποτίθεται ότι εκπροσωπεί.
Η άποψή μας και η αλήθεια την οποία θέλουμε να καταθέσουμε, είναι η εξής: πιστεύουμε ότι η εφαρμογή ουσιαστικά του Καποδίστρια ΙΙ, αυτό το οποίο θα κάνει, θα είναι ότι θα αφομοιώσει όλη την περιφέρεια της Ελλάδος, μια και κατ’ αρχάς, απ’ ό,τι είπανε, απευθύνεται εκτός των αστικών ιστών της Αθήνας και Θεσσαλονίκης σε όλο τον υπόλοιπο χώρο. Θα αφομοιώσει ουσιαστικά την περιφέρεια, μιας και οι μικρές κοινότητες και οι Δήμοι οι οποίοι υπάρχουν διάσπαρτοι σε όλη την Ελλάδα, θα καταργηθούνε. Όλες οι λειτουργίες για τη λήψη αποφάσεων τις οποίες είχαν τη δυνατότητα να πάρουν, θα μεταφερθούν σε άλλα κέντρα, με αποτέλεσμα η πρόσβαση η οποία υπήρχε, η εξυπηρέτηση της τοπικής κοινωνίας, να μεταφερθεί σε κέντρα τα οποία απέχουν ενδεχομένως 30, 40 ή 50 χλμ. μακριά από τις μέχρι τώρα υφιστάμενες κοινότητες και Δήμους.
Αυτό έχει μάνι-μάνι μία επίπτωση, τη μείωση της οικονομικής δραστηριότητας, μιας και αρκετός κόσμος μη μπορώντας να λειτουργήσει και να εξυπηρετηθεί από υπηρεσίες Τ.Α. στον τόπο του, και βλέποντας ότι αυτή η εξυπηρέτηση θα μπορεί να γίνει στα μεγάλα αστικά κέντρα, θα ακολουθήσει αυτό το οποίο υπάρχει ως ρεύμα τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα, θα σηκωθεί και θα φύγει από τις τοπικές κοινωνίες στις οποίες είναι ενταγμένος και θα στραφεί προς τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα.
Αυτό το πράγμα, επίσης, θα οδηγήσει στην ερημοποίηση της υπαίθρου. Βλέπουμε ήδη μία σταδιακή υποχώρηση των αγροτικών ασχολιών, βλέπουμε μία εγκατάλειψη των αγροτικών δουλειών, ακριβώς γιατί δεν υπάρχουν δυνατότητες, δεν υπάρχουν εχέγγυα, δεν υπάρχουν κίνητρα για τους αγρότες, να μπορέσουν να μείνουν στους κατά τόπους χώρους τους, και να μπορέσουν να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους.
Τέταρτο, θα δημιουργήσει συνεπαγόμενα ένα νέο κύμα αστυφιλίας. Ξέρουμε όλοι ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στον αστικό ιστό της Αθήνας, έχει να κάνει ακριβώς με το ότι κάποτε ήταν μία πόλη 1 εκατ., έγινε δύο, αυτή τη στιγμή έχει φτάσει στα όρια των 4,5 εκατ. κατοίκων, και καταλαβαίνουμε όλοι, το ζούμε όλοι, ότι αυτό το πράγμα δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Και όμως, η λογική που διακατέχει τον Καποδίστρια ΙΙ είναι της παραπέρα ενίσχυσης της αστυφιλίας.
Να μιλήσουμε για το βασικό θέμα που διακατέχει την Τ.Α. και έχει να κάνει με τη λειτουργία της ως τέτοια, με το πολιτικό της υπόβαθρο. Θα οδηγήσει και είναι αυτό πάρα πολύ σημαντικό, στην παραπέρα μείωση της πολιτικής της λειτουργίας. Μιλώντας για την Τ.Α. θα πρέπει να μιλάμε για άμεση δημοκρατία, για διαφάνεια, για έλεγχο και για πρόσβαση στα κέντρα των αποφάσεων. Όσο μεγαλύτερο είναι ένα σχήμα, όσο μεγαλύτερος είναι κάποιος Δήμος, τόσο μικρότερη είναι η δυνατότητα του κατοίκου, τόσο μικρότερη είναι η δυνατότητα του δημότη, να μπορέσει να προσεγγίσει αυτά τα κέντρα εξουσίας, να
διεκδικήσει τα αυτονόητα, να ελέγξει τις λειτουργίες αυτών.
Ουσιαστικά δηλαδή μιλάμε για το ότι ο πολίτης στο περιορισμένο που του αναλογεί μέχρι τώρα, από έστω κάπως στοιχειωδώς συμμέτοχος σ’ αυτές τις διαδικασίες, θα καταλήξει εντελώς ουραγός.
Άποψή μας – και μ’ αυτό τελειώνω – είναι ότι ακριβώς για τους λόγους δημοκρατίας τους οποίους σας προανέφερα και για τα προβλήματα στα οποία θα οδηγήσει στο σύνολο της χώρας, δηλώνουμε αντίθετοι με την εφαρμογή του Καποδίστρια ΙΙ. Ειδικά για το Δήμο του Υμηττού, έχουμε να κάνουμε με έναν Δήμο ο οποίος από το μικρό του μέγεθος δίνει ακριβώς την πρόσβαση στις τοπικές δημοκρατικές διαδικασίες και επίσης έχει και ένα άλλο κεκτημένο, το οποίο αφορά την ποιότητα της ζωής.
Ήδη αρκετές φορές το αναφέραμε, ότι ο Υμηττός είναι ένας από τους Δήμους ο οποίος ακόμα διατηρεί ένα χρώμα γειτονιάς, είναι ένας Δήμος ο οποίος δεν έχει να κάνει ούτε με το Παγκράτι, ούτε με την Καλλιθέα. Οποιαδήποτε συνένωσή του με κάποιον άλλο Δήμο, θα μεταμορφώσει αυτή την ποιότητα ζωής την οποία έχει και θα τον οδηγήσει σε ακόμα χειρότερες συνθήκες.
Πιστεύουμε ότι η σημερινή συγκέντρωση δεν μπορεί να είναι το τέλος, γιατί δεν θα εξαντληθεί το θέμα αυτό σε μία μόνο διαβούλευση, πιστεύουμε ότι πρέπει να είναι μία αρχή, ώστε να μπορεί το θέμα αυτό να γίνει κοινό για όλη την κοινωνία του Υμηττού, να δημιουργηθεί ενδεχομένως μία καμπάνια ενημέρωσης των δημοτών του Υμηττού γι’ αυτό το πράγμα, ώστε όλοι, πραγματικά όλη η κοινωνία του Υμηττού, να είναι συμμέτοχη σ’ αυτό το πρόβλημα και πραγματικά να εκδηλώσει την άποψή της.

Ο ΥΜΗΤΤΟΣ ΤΩΝ ΓΕΙΤΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΕΝΩΘΕΙ

Από το 1928 ως τις ημέρες μας έχουμε καταγράψει μια ζηλευτή ιστορία 80 Χρόνων Γειτονιών και Πολιτισμού.

Τι ήταν εκείνο που ένωσε ένα άθροισμα ανθρώπων της προσφυγιάς σε μια πορεία στον χρόνο και το συνέθεσε με τα κύματα των νέων κατοίκων σε μια λειτουργούσα και αναπτυσσόμενη πόλη;

Οι αγωνίες και οι αγώνες των κατοίκων για επιβίωση και μια καλύτερη ποιότητα ζωής.

Η ιστορική καταγραφή των ανθρώπων της περιοχής στο διάβα των χρόνων.

 Η κίνηση των Οικιστών που αγωνίσθηκαν για την παράδοση των κλειδιών και την  άμεση αποκατάσταση στα σπίτια.

Οι τρεις ήρωες ΕΠΟΝίτες του Κάστρου, οι εκτελεσμένοι στο Εικονοστάσι και όλοι όσοι αγωνίσθηκαν σε εκείνο το έπος του ανθρώπου ενάντια στην βαρβαρότητα.

Ο κοινοτικός γιατρός ο Νέστωρας Δημόπουλος παράδειγμα επιστήμονα, ήθους και αλληλεγγύης.

Η δουλειά στο μπαρουτάδικο, η μόρφωση στο σχολείο, η ζωή στις γειτονιές, η πρωτοβουλία μιας ομάδας ανθρώπων με τον Αντώνη Σημηριώτη που ίδρυσαν τον Φ.Ο.Υ., ο τιτάνιος αγώνας για την οικοδόμηση του μεγάρου του.

Η συμμετοχή των ανθρώπων της πόλης στους εθνικούς, κοινωνικούς και δημοκρατικούς αγώνες.

Οι διακρίσεις του «Αμύντα» και των καλαθοσφαιριστών του.

Οι Εκδρομές, η πληθώρα των πολιτιστικών εκδηλώσεων, το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο, ο Ανδρέας Λεντάκης στον Φ.Ο.Υ.

Το Ελεύθερο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, το πρώτο ΚΑΠΗ στην Ελλάδα, η κατάληψη των νταμαριών για να τα κάνουμε χώρο Πολιτισμού, το Φεστιβάλ Λόγου & Τέχνης, το Φεστιβάλ στην Σκιά των Βράχων ήταν από τα έργα εποχής του Δημάρχου πια Ανδρέα Λεντάκη. Οι νεότερες καταγραφές αυτής της πόλης στην ελληνική ιστορία.

Μια πόλη με πολλούς καλλιτέχνες και δημιουργούς σε αναλογία με τον πληθυσμό της.

Στις ημέρες μας όλες οι αναπτυξιακές προσπάθειες που συντελούνται στον Δήμο, τον Φ.Ο.Υ., τα σωματεία, τα σχολειά, τις οργανώσεις οι κινήσεις για να φύγει η ΠΥΡΚΑΛ και να γίνει ο χώρος πάρκο, δημιουργούν νέα δεδομένα προοπτικής.   

Μια ιστορία των γειτονιών αυτών με κοινωνικούς πειραματισμούς, διακρίσεις αθλητικές και καλλιτεχνικές. Μια πόλη με ισχυρές μνήμες. Όλα αυτά επιβεβαιώνουν και ανανεώνουν το γεγονός ότι ο Υμηττός είναι πόλη αναφοράς.

Μια πόλη με μια κατακτημένη ποιότητα ζωής, με χαμηλή δόμηση, σπίτια που ακόμη βλέπουν ουρανό,  είναι ηλιόλουστα  και ευάερα, σπίτια με κήπους και αυλές που γενναιόδωρα δίνουν τις ευωδιές των λουλουδιών τους στους περαστικούς. Γειτονιές με σχέσεις καθημερινές που υπάρχουν. Μια τέτοια πόλη, η δική μας πόλη δεν έχει κανέναν λόγο να ενσωματωθεί στα γιγαντιαία τσιμεντένια συγκροτήματα γύρω μας. Εκείνοι μπορεί να έχουν λόγους. Με τσιμέντο παντού δεν έχουν που να βάλουν τα σχολειά τους, δεν έχουν χώρους αθλητισμού και αναψυχής, υποδομές κοινωνικού χαρακτήρα. Η προίκα μας μεγάλη, η ΠΥΡΚΑΛ, τα νταμάρια, η χαμηλή δόμηση. Εμείς στον Υμηττό των γειτονιών και του πολιτισμού πρέπει να αγωνισθούμε ώστε ο Δήμος μας να μην συγχωνευθεί με κανέναν όμορο Δήμο και τα όποια κοινού ενδιαφέροντος ζητήματα να διευθετούνται χωρίς τοπικιστικές αντιλήψεις αλλά μέσα από διαδημοτικές συνεργασίες.

Μέσα από τις συνενώσεις οι νέες πόλεις μεγάλες πληθυσμιακά, οδηγούν στον περιορισμό της δημοκρατίας όχι τυπικά αλλά ουσιαστικά. Μόνο το γεγονός ότι ανατρέπουν την αναλογία εκλογής εκπροσώπων. Μόνο το γεγονός ότι τρεις γειτονιές δημοτών έχουν μια θεσμική αποφασιστική οντότητα ενώ αύριο καμμιά. Το νέο μοντέλο είναι ακόμη πιο στρεβλό στην κατεύθυνση της δημοκρατίας, της ουσιαστικής αυτοδιοίκησης, του ελέγχου. Αντί να διαιρούνται μεγάλοι Δήμοι σε μικρότερες οντότητες, συνενώνουν Δήμους. Μάλιστα αναγκαστικά. Γιατί άραγε ποιοι είναι οι σκοποί;

Ο περιορισμός της αμεσότητας της σχέσης Δημότη-Δημοτικής Αρχής

Ο συγκεντρωτισμός στον τρόπο λήψης των αποφάσεων.

Η ισοπέδωση των τοπικών ιδιαιτεροτήτων και η δημιουργία μιας πολύ μεγαλύτερης μάζας που θα διευκολύνει όχι μόνο την κερδοσκοπική αποτελεσματικότητα όσων αναλαμβάνουν τα έργα, ιδιαίτερα τώρα με τα ΣΔΙΤ, αλλά και την ανισόμετρη ανάπτυξη ακόμη μεγαλύτερης κλίμακας.

Ποιος και με ποια στοιχεία θεωρεί ότι ο Δήμος μας δεν είναι βιώσιμος; Γιατί οι όμοροι είναι βιώσιμοι όταν και οι δύο τουλάχιστον Δήμοι έχουν τεράστια οικονομικά προβλήματα; Γιατί θα τους πάμε την προίκα μας; Ποια είναι τα μεγάλα έργα που χρειάζονται οι γύρω Δήμοι και θα ωφεληθεί και ο Υμηττός και δεν μπορούν να γίνουν με διαδημοτική συνεργασία; Τι δεν μας λένε; Ποιος μας εμπόδισε να συνεργασθούμε στο Θέατρο Βράχων; Ποιος ορέγεται την έκταση της ΠΥΡΚΑΛ; Όταν μιλάνε για έργα ποιά αναφέρουν και πόσο αυτά αφορούν το καλό του Υμηττού; 

Τι σημαίνει το επιχείρημα μα θα γίνουν αναγκαστικές συνενώσεις. Να προλάβουμε να επιλέξουμε. Εμείς δεν μπορούμε να αντιδράσουμε; Να πείσουμε ενδεχομένως; Δεν αξίζει σε αυτή την πόλη να αντισταθεί;

Ξέρετε πολλούς στους γύρω Δήμους να αναφέρονται στην τοπική ιδιότητά τους όπως εμείς όταν λέμε είμαι Υμηττιώτης ή Υμηττιώτισσα. Ακόμη κι εκείνοι που ήρθαν πρόσφατα από άλλα μέρη και επέλεξαν να αγοράσουν σπίτι στον Υμηττό. 

Ο Υμηττός που καθημερινά ζούμε και τσαντιζόμαστε με το δίκιο μας για τα όποια προβλήματα και τον θέλουμε καθαρότερο, καλύτερο, πιο πράσινο. Πρέπει να είναι ο Υμηττός που θα μπορούμε να  αναβαθμίσουμε όπως εμείς επιλέγουμε κι όχι ο Υμηττός που θα στοιχειώσουν τα όνειρά μας.

Ο Υμηττός για 80 χρόνια είναι γειτονιές και πολιτισμός, είναι αγώνες, είναι μια κοινωνία με ιστορία και έχει δικαίωμα να συνεχίζει να ζει ως τέτοια. Να διεκδικεί καλύτερη ποιότητα ζωής και κανένας να μην μας απαλλοτριώσει τα όνειρά μας και το μέλλον μας.

Η απόφαση του Δ.Σ. του Φ.Ο.Υ. για μη συνένωση του Δήμου μας είναι ομόφωνη.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ 2 - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ "ΠΟΣΤΑΡΙΣΜΑ"

Η Δημόσια Διαβούλευση στις 19 Σεπτεμβρίου υπήρξε μια σοβαρή παρακαταθήκη για την τοπική μας κοινωνία. Παραβρέθηκαν και πήραν θέση σχεδόν όλοι οι φορείς και μάλιστα ο κόσμος ξεπέρασε τα 100 άτομα παρά το γεγονός ότι δεν υπήρξε καλή ενημέρωση. Τόσο οι φορείς όσο και οι παρεβρισκόμενοι κάτοικοι εκφράσθηκαν αρνητικά για οποιασδήποτε μορφής συνένωση. Μάλιστα οι φορείς ήρθαν με αποφάσεις των Δ.Σ. Από τις δημοτικές παρατάξεις εκφράσθηκαν αρνητικά η παράταξη του κ. Αργιανά, του κ. Κωστάκη, οι Πολίτες σε Κίνηση, οι Λαϊκές Αγωνιστικές Κινήσεις. Από τους φορείς ο Α.Ο. Αμύντας, η Ένωση Συλλόγων Γονέων και ο Φιλοπρόοδος Όμιλος Υμηττού. Επίσης αρνητικά εκφράσθηκε και ο Κώστας Σαμάντης από το περιοδικό "Σχεδία". Δεν εκφράσθηκαν η παράταξη του Δημάρχου, του κ. Ματθαίου και η Δημοτική Αγωνιστική Συνεργασία.

Σε μια προσπάθεια να γίνει μια σοβαρή δουλειά μέσα από το διαδίκτυο και να επικοινωνούμε με τις απόψεις μας ελεύθερα, προσκαλώ όλους και όλες να «ποστάρουν» ελεύθερα χωρίς καμμιά απολύτως λογοκρισία. Όποιος και όποια επιθυμεί μπορεί να μου στείλει ένα e-mail και να του στείλω μια πρόσκληση να «ποστάρει». Κρατώ την διαχείριση ώστε να αποφευχθούν τυχόν χυδαία φαινόμενα. Παράλληλα το εγχείρημα να γίνει γνωστό στην πόλη και να συμβάλλει σε μια διαρκή δημόσια διαβούλευση.

Οργάνωση και Αντίσταση για τον Υμηττό μας

Σήμερα δημοσιεύθηκαν στα "ΝΕΑ"προτάσεις της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων για τον "Καποδίστρια 2". Πολιτικά είμαι αντίθετος στις αναγκαστικές συνενώσεις και γενικά σε κάθε μορφή συγκέντρωσης εξουσιών. Θέλω να ελπίζω ότι θα αντιμετωπίσουν πανελλαδικά αλλά και στην Αττική προβλήματα με κινήματα που θα δημιουργηθούν. Εμείς στον Υμηττό πρέπει άμεσα να αντιδράσουμε και έγκαιρα να οργανώσουμε την αντίστασή μας.

Ο Δημότης Πρωταγωνιστής συνεχίζει εδώ

Ως blogger του Δημότης Πρωταγωνιστής θα συνεχίσω να γράφω από το ymittos.blogspot.com και από το geitonies.blogspot.com. Αυτό για να αναδείξω τη αντίθεση με τον Καποδίστρια 2 και την απόπειρα εξαφάνισης του Δήμου. Αυτό το blog που φέρει το όνομα της πόλης μας έχει την φιλοδοξία να αναδείξει έναν προγραμματικό λόγο ευθέως ανταγωνιστικό και σε πολιτική αντιπαράθεση με εκείνους που προωθούν την συνένωση με οποιοδήποτε άλλο Δήμο και την συμπόρευση με οποιονδήποτε αντιστέκεται σε αυτή την προοπτική. Δεν έχω καμμιά δέσμευση και διατυπώνω τις απόψεις μου ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε σκοπιμότητες. Είναι γνωστό ότι υπήρξα αντίθετος και με τον Καποδίστρια 1 και γενικά με κάθε μοντέλο συγκέντρωσης εξουσίας. Έχω πάντα δημόσια και επώνυμα διατυπωμένες θέσεις και ποτέ δεν τις απέκρυψα πίσω από ανώνυμα κείμενα. Η πολιτική διαδρομή μου το έχει αποδείξει σε όσους την γνωρίζουν και σήμερα έχει μια και μόνη δέσμευση να προωθεί και να υπηρετεί την συλλογικότητα. Θεωρώ ότι η άμεση δημοκρατία, ο έλεγχος και η ανακλητότητα είναι οι μόνοι θεσμοί που δεν φαλκιδεύουν την δημοκρατική διαδικασία και εμποδίζουν την εξουσία να ρυθμίζει τα πράγματα. Η εξουσία πρέπει να είναι εκτελεστικό μέσον της πλειοψηφίας και τίποτε άλλο. Για να μην προσπαθούν δίαφοροι να με τοποθετούν, αυτοπροσδιορίζομαι ως ελεύθερος άνθρωπος που πιστεύει στην προγραμματισμένη οικονομία και αγωνίζεται για την Λαϊκή Εξουσία για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία, υγεία και κοινωνικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας. Αν σε κάποιους αυτά θυμίζουν κάτι από το παρελθόν τους, εμένα είναι και παρόν και μέλλον.

Υμηττός 45 χρόνια από την ίδρυση του Δήμου: Η ΠΥΡΚΑΛ και ο Δημοκτόνος Καποδίστριας 2

Είναι αναμφίβολα θετικό το γεγονός ότι συστήθηκε η Επιτροπή για την ΠΥΡΚΑΛ από το Δημοτικό Συμβούλιο. Δυστυχώς αν έγινε διαβούλευση αυτή δεν έφερε αποτέλεσμα να πεισθούν όλες οι παρατάξεις να συμμετέχουν. Σήμερα συμμετέχουν η παράταξη της πλειοψηφίας, η παράταξη του κ. Ματθαίου και η παράταξη του κ. Μηνακάκη. Από φορείς συμμετέχει ο Φ.Ο.Υ. δια του Προέδρου του. Συμμετέχουν και κάτοικοι. Δεν συμμετέχουν η παράταξη του κ. Κωστάκη, η παράταξη του κ. Μπότση, οι ΛΑΚ, οι Πολίτες σε Κίνηση και η παράταξη του κ. Αθανασόπουλου. Θα είχαμε ενδεχομένως μια πιο αντιπροσωπευτική σύνθεση αν συμμετείχαν.Οι συνθήκες σε ότι αφορά το όλο θέμα είναι πιο ευνοϊκές σε ότι αφορά την διακίνηση της θέσης «η ΠΥΡΚΑΛ να γίνει πάρκο» και αυτό θα γίνει πραγματικότητα αν δημιουργηθούν όροι κινήματος στις γειτονιές μας και εφόσον γίνει κατανοητό και αποδεκτό από τους κατοίκους των όμορων Δήμων. Ο δρόμος της Επιτροπής θα καθορισθεί από τους σημερινούς συσχετισμούς και φυσικά τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Θεωρώ ότι το μεγάλο στοίχημα είναι η ενεργοποίηση των κατοίκων και από εκεί θα κριθούν όλα. Πρέπει να προγραμματίσουμε δράσεις σε ενημερωτική και αγωνιστική κατεύθυνση. Φυσικά εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα εχθρός μας εκτός από τα συμφέροντα είναι και ο χρόνος. Ο Δήμος μας κατάφερε μετά από 16 χρόνια της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής, να οδηγήσει την πόλη σε εφησυχασμό και μη ενασχόληση με την ουσία της υπόθεσης και χωρίς φυσικά να δημιουργήσει όρους αγωνιστικής διεκδίκησης κατηγορούσε εμάς όσους θέταμε το θέμα για «επαναστατική γυμναστική». Ήταν μια χαμένη σχεδόν υπόθεση αφού η έκταση ήταν υποθηκευμένη στις Τράπεζες όπως έλεγαν. Όμως από πριν την συγχώνευση ΠΥΡΚΑΛ-ΕΒΟ έχουν αρθεί οι υποθήκες. Βέβαια δεν άγγιξε κανένα θέμα. Ούτε την ΠΥΡΚΑΛ, ούτε τα Νταμάρια, ούτε τις χρήσεις, ούτε τα χάλια με τα καταστήματα και γενικά οποιοδήποτε θέμα θα ερχόταν σε προστριβή με μικρά ή μεγάλα συμφέροντα. Φυσικά και η αντιπολίτευση έχει τις ευθύνες της. Σήμερα με τη νέα Δημοτική Αρχή έγινε η Επιτροπή για την ΠΥΡΚΑΛ που μένει να δούμε το αποτέλεσμα, όμως είναι να σε ανησυχεί η θέση ότι ο «Πνεύμονας ζωής» μπορεί να έχει νοσοκομείο, «Δημοτική Αγορά» πάρκινγκ ή άλλα πράγματα μέσα ειδικά από τα περιβόητα ΣΔΙΤ.
Όταν συντάχθηκε εκείνο το ΦΕΚ είχε πρυτανεύσει η αντίληψη ότι η πόλη χρειάζεται αγορά που θα δώσει στον Δήμο τα έσοδα που θα χάσει από τα τέλη που πληρώνει η ΠΥΡ.ΚΑΛ. Θα γίνει ένας εμπορικός άξονας και κάποιες πολιτιστικές χρήσεις. Ένα Κέντρο Υγείας κ.λ.π., κ.λ.π. κ.λ.π. σήμερα αν βαδίσουμε σε αυτή την αντίληψη θα έχουμε δυό ειδών προβλήματα. Το πρώτο τι μεγέθους αγορά και πολιτιστικές χρήσεις εμπορευματοποιημένης λογικής ή όχι. Όταν μπείς σε αυτή τη λογική είναι εύκολο να καταλάβεις ότι κατ΄επίφαση θα είναι δημοτικό, ουσιαστικά θα είναι άλλο ένα πεδίο πλουτισμού. Ένα νοσοκομείο του όποιου μεγέθους θα φέρει κι άλλες χρήσεις. Επίσης κάποια πολιτιστικά κέντρα μπορεί να θυμίζουν ας πούμε Πειραιώς και μετά ο Υμηττός θα μπορέσει να … Ψυρροποιηθεί προς δόξαν της ΄κονόμας με … άποψη. Μέσα σε όλα αυτά και μια επιχείρηση πάρκινγκ. Μετά ο κάθε μικροϊδιοκτήτης θα μπορεί να φαντασιώνεται ότι το ισόγειο θα το νοικιάσει για φαγάδικο ή οποιασδήποτε μορφής επιχείρηση επισιτισμού. Την θέση λοιπόν του μπαρουτάδικου θα την πάρει μια βιομηχανία φαγητού-θεάματος και αντίο γειτονιά. Ήδη με την σημερινή κατάσταση ο Υμηττός έχει ξεπεράσει τα όρια αντοχής του. Γιαυτό πρέπει όλο το ζήτημα ΠΥΡ.ΚΑΛ. να επανατοποθετηθεί ώστε να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες. Η Αττική χρειάζεται μονάδες βαριάς βιομηχανίας οξυγόνου. Δηλαδή πάρκα υψηλού πρασίνου. Αρκετά κατέστρεψαν το Αττικό τοπίο με τσιμέντο, σίδερο και φωτιά. Όταν απελευθερώσουμε αυτή την δημόσια γη-που μάλιστα δεν είναι υποθηκευμένη εδώ και τέσσερα χρόνια (όπως μας έλεγαν). Φυσικά υπάρχουν εκεί μέσα πέτρινα κτίρια που μπορούν να διατηρηθούν, να ανακαινισθούν και να γίνουν χώροι πολιτιστικής δημιουργίας και καλλιέργειας. Μπορούμε να αποκτήσουμε ένα υπέροχο Μουσείο Μικρασιάτικης Κληρονομιάς, ένα Μουσείο Δημιουργών όπου θα εκτίθενται μόνιμα έργα Υμηττιωτών Εικαστικών , Δημιουργών του Χρώματος, του Ξύλου, του Γυαλιού, της Πέτρας, του Υφάσματος, Λογοτεχνών και Συγγραφέων, γενικά ανθρώπων που όχι μόνο μπορούμε να τους τιμούμε και να τους καμαρώνουμε, αλλά και να μας διδάσκουν εμάς και τις επόμενες γενιές. Τέλος μπορούμε και πρέπει να δώσουμε μέσα στο Πάρκο χώρο παιχνιδιού και ξεγνοιασιάς για τα παιδιά. Χώρο αναψυχής και περιπάτου, ποδηλατόδρομους που θα εκτείνονται σε όλη την πόλη.
Βέβαια μας ανησυχεί ακόμη περισσότερο ότι στον Καποδίστρια 2 που ετοιμάζει η Κυβέρνηση θα εξαφανισθεί και ο Υμηττός, με αποτέλεσμα να χάσουμε αυτό που είμαστε σήμερα ως γειτονιά και μάλιστα βασικούς χώρους για σοβαρές υποδομές που έχουμε ανάγκη. Την ΠΥΡΚΑΛ και τα νταμάρια. Τα σενάρια Υμηττός-Δάφνη, Υμηττός-Δάφνη-Άγιος Δημήτριος και όσα γενικά ακούγονται μόνο σε εξανδραποδισμό του Υμηττού μπορούν να οδηγήσουν. Οι Δημότες και οι κάτοικοι έχουν καθήκον να αφυπνισθούν αν δεν θέλουν να έρθουν τα χειρότερα. Σίγουρα το επόμενο διάστημα είναι μια περίοδος που πρέπει να την αντιμετωπίσουμε όχι παθητικά και βλέποντας και κάνοντας, αλλά επιθετικά, μέσα στους όρους της νομιμότητας και των θεσμών και παράλληλα με ενημέρωση, αγωνιστική διάθεση και κινητοποίηση. Η Δημοτική Αρχή και το Δημοτικό Συμβούλιο έχουν τον πρώτο ρόλο και πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες. Όμως έχουμε προσωπική ευθύνη οι Δημότες και οι συλλογικότητες της πόλης να δράσουμε άμεσα. Είθε οι δρόμοι μας να είναι ή να γίνουν κοινοί!
Γιάννης Κάλτσας

ΚΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ

Το "Κάστρο του Υμηττού" εδώ θυσιάσθηκαν οι τρείς ανταρτοΕΠΟΝίτες Θάνος Κιοκμενίδης, Κώστας Φωλτόπουλος και Δημήτρης Αυγέρης. Τρία παιδιά της ηρωικής ΕΠΟΝ που για μιά ολόκληρη μέρα αντιμετώπισαν του Γερμανούς και τους Ταγματασφαλίτες. Από τότε ο Λαός του Υμηττού τιμά την θυσία τους σαν τοπική εθνική γιορτή.

Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ Φ.Ο.Υ.

Ο Γιώργος Δελαστίκ Δημοσιογράφος, ο Γιώργος Ρακκάς Πολιτικός Επιστήμων και ο Δημήτρης Καλτσώνης Λέκτορας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο έκαναν πολύ ενδιαφέρουσες και υψηλού επιπέδου προσεγγίσεις στο θέμα "Η Κρίση στα Βαλκάνια". Την συζήτηση διοργάνωσε το Κοινωνικό και Πολιτιστικό Εργαστήρι του Φ.Ο.Υ. στις 26 Μαρτίου. Την παρακολούθησαν πολλοί συμπολίτες. Υπήρξαν πολλές τοποθετήσεις από τους συμμετέχοντες. Ήταν μια βραδιά που κέρδιζες σε γνώσεις.

Αυτό ήταν τιμή στην Επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821

Το βράδι της 25ης Μαρτίου πραγματοποιήθηκε πανηγυρικός εορτασμός στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Φιλοπρόοδου Ομίλου Υμηττού την οποία διοργάνωσε ο Δήμος. Συμμετείχαν η Χορωδία του 2ου Λυκείου Υμηττού, το Χορευτικό Τμήμα Παραδοσιακών Χορών του Δήμου. Μια καλλιτεχνική δουλειά πολύ αξιόλογη που ενθουσίασε τους παρευρισκόμενους που απόλαυσαν την βραδιά. Αξίζουν συγχαρητήρια στους Εκπαιδευτικούς τον κ. Δ. Κώτσικα και την κ. Ε. Βλασερού, καθώς επίσης στους μαθητές και τις μαθήτριες για τον σεβασμό και το μεράκι που αναδείχθηκε εκείνη την βραδιά. Ο Δήμος είναι αναγκαίο να στηρίζει και να προκαλεί τέτοιες προσπάθειες που γίνονται από τις ντόπιες δυνάμεις. Είναι πολύ σημαντικό στον χώρο του Σχολείου Δάσκαλοι και Μαθητές να δουλεύουν μαζί να δημιουργούν μαζί, και να αναδεικνύουν τα νοήματα της Επανάστασης του 1821, αλλά και κάθε γιορτασμού. Μέσα από τέτοιες προσεγγίσεις τα παιδιά μαθαίνουν πολλά περισσότερα από κάτι άλλες ανούσιες τυπικές και καθόλου παιδαγωγικές διαδικασίες.

Η ΠΡΟΤΟΜΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΛΕΝΤΑΚΗ

Ο Δήμος Υμηττού ολοκλήρωσε τον κύκλο τιμής που η πόλη όφειλε στον πρώην Δήμαρχό της Ανδρέα Λεντάκη. Η προτομή του κοσμεί πλέον την Πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου όπου και το Δημοτικό Μέγαρο. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν πριν από την Τελετή στο Ηρώο την 25η Μαρτίου και τα πραγματοποίησαν ο Δήμαρχος Χρήστος Ζούπας, ο Βουλευτής και πρώην Πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης και η Πρόεδρος του Ιδρύματος Παιδείας και Πολιτισμού Έφη Λεντάκη (σύζυγος του Ανδρέα). Παραβρέθηκε πλήθος κόσμου και στην σύντομη τελετή απονεμήθηκαν οι φετινές Υποτροφίες του Δήμου.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ ΣΤΟΝ Φ.Ο.Υ.

Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΤΟΝ Φ.Ο.Υ.

ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΣΕ ΚΡΙΣΗ

Μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση. Οι Ομιλητές γνωστοί για την κατάρτισή τους στο θέμα θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη του προβληματισμού.

ΚΟΥΛΟΥΜΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ "ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ"

Το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Υμηττού διοργάνωσε τα φετινά Κούλουμα. Στο καλιτεχνικό πρόγραμμα το γνωστό συγκρότημα "Χάλκινα Κοζάνης". Κερασθήκαμε Λαγάνες, Μαρούλια, Ταραμοσαλάτα, Χαλβά, Κρασί. Δεκάδες φίλοι, γείτονες και συμπολίτες, ανταλλάξαμε ευχές, πετάξαμε χαρταετούς και απολαύσαμε την Φασολάδα. Και του χρόνου με υγεία!

ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

Με μια πρωτότυπη διαδήλωση του κόσμου της θάλασσας έκλεισαν οι καρναβαλικές εκδηλώσεις που διοργάνωσε ο Δήμος Υμηττού. Με επικεφαλής τον μαύρο Ποσειδώνα, την Γοργόνα, το Καλαμάρι, τον Ήλιο όλους ξυλοπόδαρους και δεκάδες παιδάκια ντυμένα, ψαράκια και καλαμαράκια έκαναν διαδήλωση για να απαιτήσουν καθαρή ενέργεια, η ΠΥΡΚΑΛ να γίνει πάρκο, να μην βρωμίζουμε την Γη. Την διοργάνωση είχε το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου με την συνεργασία του Ευπαλίνου. Την διαδήλωση υποδέχθηκε ο κ. Χρήστος Ζούπας Δήμαρχος και υποσχέθηκε να προχωρήσουμε όλοι μαζί αλλά και ο καθένας προσωπικά για να κάνουμε την διαφορά.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΟΡΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΥ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΣΕ Ο ΔΗΜΟΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ ΧΟΡΟ ΤΟΥ Φ.Ο.Υ. ΣΤΟ "ΜΥΣΤΙΚΟ"

ΑΠΟ ΤΙΣ ΨΗΣΤΑΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΣΤΗΣΕ Ο ΔΗΜΟΣ ΤΗΝ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΚΕΡΝΟΥΣΕ ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ, ΛΟΥΚΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΚΡΑΣΙ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ ΧΟΡΟ ΤΟΥ Φ.Ο.Υ.

Η Ομιλία του Προέδρου του Δ.Σ. του Ομίλου στην εκδήλωση για τον χώρο της πρώην ΠΥΡ.ΚΑΛ.
Σας καλοσωρίζουμε όλους και όλες και σας ευχαριστούμε για την ανταπόκρισή σας στην πρόσκλησή μας. Μια πρόσκληση δημοκρατικού διαλόγου, μια πρόσκληση συμμετοχής στον σύγχρονο δημοκρατικό πολιτικό πολιτισμό που αναδεικνύει τον λόγο και την ουσία, χωρίς να παραγνωρίζει το δικαίωμα και την δυνατότητα της κοινωνικής διεκδίκησης. Τη δυνατότητα της συγκρότησης των κοινωνικών συσχετισμών που οδηγούν σε εξελίξεις.Για όλους εμάς που είμαστε ενεργοί πολίτες, που αγαπάμε και ενδιαφερόμαστε για την πόλη μας, που έχουμε πράσινη αντίληψη για την αισθητική του τοπίου, δεν μπορεί το πρώτο θέμα της πόλης η έκταση των 185 στρεμμάτων που περικλείεται από έναν μανδρότοιχο να μην μας απασχολεί.Να κάνουμε σαφή ορισμένα πράγματα ως προς τις σκέψεις μας. Είναι βέβαιο ότι δεν επιθυμούμε ένα εργοστάσιο που περικλείει κινδύνους μέσα στην πόλη μας. Μια αμυντική βιομηχανία χρήσιμη για τα συμφέροντα της πατρίδας πρέπει να αναπτυχθεί σε κατάλληλο χώρο και να είναι δημόσια. Παράλληλα οι εργαζόμενοι μέσα σε αυτή πρέπει να είναι διασφαλισμένοι εργασιακά. Αυτά είναι αδιαπραγμάτευτα. Όμως και η υγεία μας, η αισθητική του τοπίου, το μεγάλωμα των παιδιών μας μέσα σε κατάλληλες και ανθρώπινες συνθήκες με τόπους παιχνιδιού, αναψυχής και άθλησης είναι επίσης αδιαπραγμάτευτα. Έχουν καταστρέψει το αττικό τοπίο με τσιμέντο και φωτιά.Τα παιδιά μας μεγαλώνουν με ελάχιστους παιδότοπους και παιδικές χαρές. Μια μάντρα εκατοντάδων μέτρων κρατάει μια πολύτιμη για την ανάσα μας, για την ζωή μας έκταση.Μια μάντρα με δεκάδες σταθμευμένα φορτηγά και βαριά οχήματα. Μέσα λένε είναι η περιουσία μιας Α.Ε. Μια Εταιρία που η Βουλή της έδωσε περιουσία χωρίς κανέναν έλεγχο. Μια εταιρία κρατική που αναμένει το χωράφι να γίνει αξιοποιήσιμος χώρος ας πούμε με τα ΣΔΙΤ και με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα να εμφανισθεί με άλλα οικονομικά δεδομένα. Οι υποθήκες δεν είναι επιχείρημα. Οι δανεισμοί γίνονταν ελέω κράτους και ειδικά οι τελευταίοι με την εγγύηση του κράτους. Η διαβούλευση αν πρέπει να γίνει είναι με την ίδια την Κυβέρνηση. Το θέμα είναι αποκλειστικά πολιτικό. Το ερώτημα που υπάρχει μετέωρο χρόνια τώρα, είναι ο Δήμος διεκδικεί την έκταση; Κάνει έρευνα για τίτλους ιδιοκτησίας και αυθαίρετα κτίσματα; Οι παρατάξεις του Δημοτικού Συμβουλίου τι λένε και τι κάνουν; Βλέπουμε γύρω μας Δήμους αγκαλιά με τους φορείς και τους Δημότες δίνουν αγώνα για το πρώην Αεροδρόμιο. Για εκτάσεις πρασίνου. Εμείς τι θα κάνουμε; Μπορεί να ακουγόμαστε ίσως και δυσάρεστα, όμως πρέπει να γινόμαστε όλοι πραγματικοί. Πως θα γίνει πνεύμονας ζωής; Το Δημόσιο με την όποια Κυβέρνηση πρέπει να σκεφθεί πιο πράσινα από ποτέ αφού έχει καταστραφεί το αττικό τοπίο; Εμείς εδώ με την δική μας αυτογνωσία πρέπει να πούμε ότι ο Υμηττός έχει ακόμη γειτονιές, ο Υμηττός μπορεί να έχει πολύ περισσότερο πράσινο. Ειδικά μέσα σε αυτή την έκταση μπορεί να υπάρξει βαριά βιομηχανία οξυγόνου. Το έχουμε ανάγκη όλοι.Νοιαζόμαστε για το σήμερα και το αύριο του τόπου μας. Την ομορφιά του τοπίου, τον σεβασμό στο περιβάλλον, την συνύπαρξη στην φύση. Για την αισθητική και την καλύτερη λειτουργία της πόλης. Να ζωντανέψουμε ακόμη περισσότερο την ζωή στις γειτονιές μας. Με ενδιαφέρον, συμμετοχή, συνεισφορά, συναπόφαση και έλεγχο. Να γαλουχήσουμε τις νεώτερες γενιές στις αξίες του Αθλητισμού και του Πολιτισμού, στις αξίες της Ανθρωπιάς, της αγάπης στην Πατρίδα, του σεβασμού στην διαφορετικότητα. Να γνωρίσουμε στα παιδιά μας τους χώρους του Αθλητισμού και του Πολιτισμού. Να τους γεμίζουν με τις δραστηριότητές τους. Να διεκδικούμε και να απαιτούμε αυτοί οι χώροι να γίνονται καλύτεροι και περισσότεροι. Μόνον έτσι μπορούν τα παιδιά μας να λένε πάντα όχι στα ναρκωτικά, τον αλκοολισμό και κάθε τι που τους υπονομεύει την υγεία και την αξιοπρέπεια. Πρέπει να δούμε το Γ.Π.Σ. μέσα από το αν δίνει λύσεις στις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων. Θέλουμε χώρους που θα ανήκουν στην κοινωνία και όχι παραδομένους στα κερδοσκοπικά συμφέροντα. Αν αυτό μας πουν ότι έχει κόστος η απάντηση είναι απλή: ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ. ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΣΕ ΑΞΙΕΣ ΟΠΩΣ ΑΥΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ, ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ. ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΥΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΞΕΝΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΔΕΙΚΤΕΣ. ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ. Γιατί η ζωή μας αξίζει δεν κοστίζει, σε εμάς κοστίζουν τα συμφέροντά τους.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΟΥ Φ.Ο.Υ.

Η ΠΥΡΚΑΛ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΚΟ

Οι πυρκαγιές του καλοκαιριού, οι οποίες κατέκαψαν το δρυμό της Πάρνηθας αλλά και ένα σημαντικό τμήμα του Υμηττού, αναδεικνύουν με τραγικά επίκαιρο τρόπο την έλλειψη πρασίνου ως ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα του λεκανοπεδίου μας
Με το αστικό τοπίο να έχει καταστραφεί από την άναρχη αστικοποίηση και βιομηχανοποίηση, η έκταση που κατέχει σήμερα η ΕΑΣ (πρώην ΠΥΡΚΑΛ) αναδεικνύεται ως ύψιστο διακύβευμα και ουσιαστική λύση για την περιοχή μας,
Είναι γεγονός ότι το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Υμηττού, σαν νομική ασπίδα, προστατεύει την έκταση σε ένα πρώτο στάδιο από τις βλέψεις των διαφόρων εργολάβων οι οποίοι εποφθαλμιούν τον χώρο, με σκοπό την οικοπεδοποίηση του. Οι χρήσεις οι οποίες βέβαια προβλέπονται σε αυτό (Δημοτική Αγορά, χώροι αναψυχής κλπ ) μπορούν να γίνουν λάστιχο στα χέρια κάποιων «υπεύθυνων» - «επιτήδειων». Και εδώ ακριβώς απαιτείται επαγρύπνηση της κοινωνίας.
Με τις μέχρι τώρα Δημοτικές Αρχές να μην έχουν ασχοληθεί ιδιαίτερα όσο και συγκεκριμένα με το πρόβλημα αυτό, να μην έχουνε καν ξεκαθαρίσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς το οποίο διέπει τον χώρο. η πρωτοβουλία δείχνει να ανήκει στην πλευρά της διοίκησης του εργοστασίου ή στην εκάστοτε κυβέρνηση. Ποια λύση όμως μπορεί να είναι η λύση η οποία δεν παίρνει υπ΄ όψιν της τη θέληση των κατοίκων της περιοχής, που δεν τους υπολογίζει ως κύριους εταίρους, μιας και αυτοί είναι που χρόνια τώρα υπομένουν τα αποτελέσματα της ρύπανσης από τη λειτουργία του εργοστασίου, της κυκλοφοριακής επιβάρυνσης, αλλά και της αισθητικής υποβάθμισης της ζωής τους από το συγκρότημα – φρούριο πηγμένο στα πλευρά του Δήμου μας.
Όσο και αν η θέση μας είναι σαφώς υπέρ της διατήρησης του Δημόσιου χαρακτήρα της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας μας και της ανάπτυξής της, όσο και αν τασσόμαστε υπέρ της διασφάλισης της εργασίας για τους εργαζομένους, δεν μπορούμε παρά να διεκδικούμε το χώρο σαν πνεύμονα ζωής και πρασίνου για τους κατοίκους του Δήμου μας αλλά και τους κατοίκους των γύρω Δήμων.
Γι αυτό ακριβώς και ο Φιλοπρόοδος Όμιλος Υμηττού.
Επιλέγει να κάνει το ζήτημα αυτό κύριο ζήτημα συζήτησης ανάμεσα στην Δημοτική αρχή, τους φορείς του Δήμου μας και βέβαια των κατοίκων του.
Επιλέγει να διαβουλευτεί αλλά και να δώσει συγκεκριμένη υπόσταση στη διεκδίκηση της έκτασης, μιας και λύσεις χωρίς εμάς θα είναι και λύσεις που στρέφονται εναντίον μας .
Επιλέγει ήδη από ΤΩΡΑ να ασχοληθεί με το ΜΕΤΑ. Να κάνει σαφές ότι η απόδοση του χώρου στους κατοίκους και στην κοινωνία δεν μπορεί να περνάει μέσα από συνεκμεταλλεύσεις , ιδιώτες και εμπόρους.
Επιλέγει να βγάλει το πρόβλημα από την ακινησία τόσων ετών και να το θέσει σε κίνηση και τροχιά διεκδίκησης.
Γιατί μόνο μέσα από την δραστηριότητα ΟΛΩΝ μας και την υιοθέτηση του ως ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της περιοχής μας θα μπορέσουμε να είμαστε οι εταίροι της λύσης που επιδιώκουμε.
Γιατί μόνο μέσα από ξεκάθαρες θέσεις και απόψεις θα μπορέσουμε να συναντηθούμε και να προχωρήσουμε έχοντας εμείς πλέον την πρωτοβουλία στην κατεύθυνση του αιτήματος μας
Στα πλαίσια αυτά ο Φιλοπρόοδος Όμιλος Υμηττού διοργανώνει συζήτηση με θέμα : «Το πρόβλημα του χώρου της πρώην ΠΥΡΚΑΛ για τον Υμηττό και η διεκδίκηση του σαν χώρος ζωής και πρασίνου».
Το οφείλουμε σε εμάς. Το οφείλουμε στα παιδιά μας.