Μερικές σημειώσεις για το τι μας φέρνει ο "Καποδίστριας"
Ο περιορισμός της αμεσότητας της σχέσης Δημότη-Δημοτικής Αρχής
Ο συγκεντρωτισμός στον τρόπο λήψης των αποφάσεων.
Η ισοπέδωση των τοπικών ιδιαιτεροτήτων και η δημιουργία μιας πολύ μεγαλύτερης μάζας που θα διευκολύνει όχι μόνο την κερδοσκοπική αποτελεσματικότητα όσων αναλαμβάνουν τα έργα, αλλά και την ανισόμετρη ανάπτυξη ακόμη μεγαλύτερης κλίμακας. Τυπικά παραδείγματα:
Στην Εκπαίδευση:
Η Κομισιόν στην οδηγία με τίτλο «Διδασκαλία και μάθηση προς την κοινωνία της γνώσης» είναι συγκεκριμένη: «Τα πιο αποκεντρωμένα εκπαιδευτικά συστήματα είναι ταυτόχρονα και τα πιο ευέλικτα, αυτά που προσαρμόζονται πιο γρήγορα και επιτρέπουν να αναπτυχθούν νέες μορφές συμπράξεων και συνεργασιών». Οι νέες αυτές μορφές έχουν ήδη ξεκινήσει με τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για την κατασκευή σχολικών κτιρίων.
Η «συνεργασία» αυτή θα επεκταθεί και θα έχουμε διάσπαση της δημόσιας εκπαίδευσης. Ο κάθε δήμος θα διαχειρίζεται τα σχολεία του, μαζί με τους «απαραίτητους» χορηγούς και, ίσως, με τους πρόθυμους συμβιβασμένους φορείς. «Αποκεντρωμένο σχολείο» σημαίνει «κατηγοριοποιημένο σχολείο», το οποίο θα εξαρτάται απ' την οικονομική κατάσταση του δήμου και τους χορηγούς που θα βρίσκει. Η Παιδεία απόλυτα προσαρμοσμένη στις ανάγκες της αγοράς και στα επενδυτικά σχέδια των επιχειρήσεων.
Στις Εργασιακές Σχέσεις:
Εργαζόμενους διαφορετικών ταχυτήτων με ανασφάλιστη εργασία (stage). Περισσότερους συμβασιούχους και οκταμηνίτες.
Στον Υμηττό:
Φαντασθείτε σε μεγαλύτερα σύνολα κατοίκων με μεγαλύτερα εμπλεκόμενα οικονομικά συμφέροντα την τύχη της έκτασης της ΠΥΡΚΑΛ, των νταμαριών, τα τουριστικά περίπτερα που θα μπορούσαν να ξεφυτρώσουν στα δύο άλση μας. Ενδεχόμενες πεζοδρομήσεις που θα συνδυάζονταν με τουλάχιστον ισόγεια καταστήματα κυρίως αναψυχής και σε μερικά σημεία εκθέσεις αυτοκινήτων, ανταλλακτικά και συνεργεία.
Θυμηθείτε τι έγινε όταν το λεγόμενο 6ο Δημοτικό Δάφνης εγκαταστάθηκε στον Υμηττό και μάλιστα κράτησαν και το όνομα ως σχολείο της Δάφνης. Ένας Δήμος κυριολεκτικά πηγμένος από δόμηση διεκδικεί στους γύρω Δήμους ζωτικό χώρο.
Ο Υμηττός είναι ότι πρέπει για αυτούς. Γιατί ο Υμηττός έχει από το παρελθόν υποστεί την επέλαση των γύρω Δήμων. Διαθέτουμε πολλά περισσότερα Δημοτικά – Γυμνάσια και Λύκεια από όσα χρειαζόμαστε γιατί οι όμοροι Δήμοι δεν έχουν χώρους για κοινωνικούς σκοπούς. Έχουν όμως για τα ιδιωτικά συμφέροντα. Εμείς έχουμε στερηθεί ελεύθερους χώρους μας. Ακούμε για διαδημοτικό νοσοκομείο. Ακούμε για πάρκιγκ υπόγεια που θα γίνουν με τα διαβόητα ΣΔΙΤ τις συμπράξεις Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα και θα πληρώνει νοίκι το Κράτος, ο Δήμος, θα παραχωρεί την εκμετάλλευση για δεκαετίες. Ποιος είπε ότι το υπόγειο πάρκιγκ δεν θα δημιουργήσει κόλαση μέχρι να μπουν ή να βγουν τα εκατοντάδες αυτοκίνητα και μάλιστα τι είδους ανάπτυξη θα δημιουργήσει πέριξ αυτού; Γιατί το αυτοκίνητο του καθενός είναι πρώτη επιλογή από τις ανάγκες των παιδιών για παιχνίδι; Από τις ανάγκες των κατοίκων να ζουν σε πράσινο περιβάλλον; Γιατί δεν πρέπει να αναπτύξουμε τη πόλη μας με περιβαλλοντική συνείδηση; Γιατί δεν πρέπει να προστατεύουμε την ψυχική υγεία μας;
