Είναι αναμφίβολα θετικό το γεγονός ότι συστήθηκε η Επιτροπή για την ΠΥΡΚΑΛ από το Δημοτικό Συμβούλιο. Δυστυχώς αν έγινε διαβούλευση αυτή δεν έφερε αποτέλεσμα να πεισθούν όλες οι παρατάξεις να συμμετέχουν. Σήμερα συμμετέχουν η παράταξη της πλειοψηφίας, η παράταξη του κ. Ματθαίου και η παράταξη του κ. Μηνακάκη. Από φορείς συμμετέχει ο Φ.Ο.Υ. δια του Προέδρου του. Συμμετέχουν και κάτοικοι. Δεν συμμετέχουν η παράταξη του κ. Κωστάκη, η παράταξη του κ. Μπότση, οι ΛΑΚ, οι Πολίτες σε Κίνηση και η παράταξη του κ. Αθανασόπουλου. Θα είχαμε ενδεχομένως μια πιο αντιπροσωπευτική σύνθεση αν συμμετείχαν.Οι συνθήκες σε ότι αφορά το όλο θέμα είναι πιο ευνοϊκές σε ότι αφορά την διακίνηση της θέσης «η ΠΥΡΚΑΛ να γίνει πάρκο» και αυτό θα γίνει πραγματικότητα αν δημιουργηθούν όροι κινήματος στις γειτονιές μας και εφόσον γίνει κατανοητό και αποδεκτό από τους κατοίκους των όμορων Δήμων. Ο δρόμος της Επιτροπής θα καθορισθεί από τους σημερινούς συσχετισμούς και φυσικά τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Θεωρώ ότι το μεγάλο στοίχημα είναι η ενεργοποίηση των κατοίκων και από εκεί θα κριθούν όλα. Πρέπει να προγραμματίσουμε δράσεις σε ενημερωτική και αγωνιστική κατεύθυνση. Φυσικά εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα εχθρός μας εκτός από τα συμφέροντα είναι και ο χρόνος. Ο Δήμος μας κατάφερε μετά από 16 χρόνια της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής, να οδηγήσει την πόλη σε εφησυχασμό και μη ενασχόληση με την ουσία της υπόθεσης και χωρίς φυσικά να δημιουργήσει όρους αγωνιστικής διεκδίκησης κατηγορούσε εμάς όσους θέταμε το θέμα για «επαναστατική γυμναστική». Ήταν μια χαμένη σχεδόν υπόθεση αφού η έκταση ήταν υποθηκευμένη στις Τράπεζες όπως έλεγαν. Όμως από πριν την συγχώνευση ΠΥΡΚΑΛ-ΕΒΟ έχουν αρθεί οι υποθήκες. Βέβαια δεν άγγιξε κανένα θέμα. Ούτε την ΠΥΡΚΑΛ, ούτε τα Νταμάρια, ούτε τις χρήσεις, ούτε τα χάλια με τα καταστήματα και γενικά οποιοδήποτε θέμα θα ερχόταν σε προστριβή με μικρά ή μεγάλα συμφέροντα. Φυσικά και η αντιπολίτευση έχει τις ευθύνες της. Σήμερα με τη νέα Δημοτική Αρχή έγινε η Επιτροπή για την ΠΥΡΚΑΛ που μένει να δούμε το αποτέλεσμα, όμως είναι να σε ανησυχεί η θέση ότι ο «Πνεύμονας ζωής» μπορεί να έχει νοσοκομείο, «Δημοτική Αγορά» πάρκινγκ ή άλλα πράγματα μέσα ειδικά από τα περιβόητα ΣΔΙΤ.
Όταν συντάχθηκε εκείνο το ΦΕΚ είχε πρυτανεύσει η αντίληψη ότι η πόλη χρειάζεται αγορά που θα δώσει στον Δήμο τα έσοδα που θα χάσει από τα τέλη που πληρώνει η ΠΥΡ.ΚΑΛ. Θα γίνει ένας εμπορικός άξονας και κάποιες πολιτιστικές χρήσεις. Ένα Κέντρο Υγείας κ.λ.π., κ.λ.π. κ.λ.π. σήμερα αν βαδίσουμε σε αυτή την αντίληψη θα έχουμε δυό ειδών προβλήματα. Το πρώτο τι μεγέθους αγορά και πολιτιστικές χρήσεις εμπορευματοποιημένης λογικής ή όχι. Όταν μπείς σε αυτή τη λογική είναι εύκολο να καταλάβεις ότι κατ΄επίφαση θα είναι δημοτικό, ουσιαστικά θα είναι άλλο ένα πεδίο πλουτισμού. Ένα νοσοκομείο του όποιου μεγέθους θα φέρει κι άλλες χρήσεις. Επίσης κάποια πολιτιστικά κέντρα μπορεί να θυμίζουν ας πούμε Πειραιώς και μετά ο Υμηττός θα μπορέσει να … Ψυρροποιηθεί προς δόξαν της ΄κονόμας με … άποψη. Μέσα σε όλα αυτά και μια επιχείρηση πάρκινγκ. Μετά ο κάθε μικροϊδιοκτήτης θα μπορεί να φαντασιώνεται ότι το ισόγειο θα το νοικιάσει για φαγάδικο ή οποιασδήποτε μορφής επιχείρηση επισιτισμού. Την θέση λοιπόν του μπαρουτάδικου θα την πάρει μια βιομηχανία φαγητού-θεάματος και αντίο γειτονιά. Ήδη με την σημερινή κατάσταση ο Υμηττός έχει ξεπεράσει τα όρια αντοχής του. Γιαυτό πρέπει όλο το ζήτημα ΠΥΡ.ΚΑΛ. να επανατοποθετηθεί ώστε να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες. Η Αττική χρειάζεται μονάδες βαριάς βιομηχανίας οξυγόνου. Δηλαδή πάρκα υψηλού πρασίνου. Αρκετά κατέστρεψαν το Αττικό τοπίο με τσιμέντο, σίδερο και φωτιά. Όταν απελευθερώσουμε αυτή την δημόσια γη-που μάλιστα δεν είναι υποθηκευμένη εδώ και τέσσερα χρόνια (όπως μας έλεγαν). Φυσικά υπάρχουν εκεί μέσα πέτρινα κτίρια που μπορούν να διατηρηθούν, να ανακαινισθούν και να γίνουν χώροι πολιτιστικής δημιουργίας και καλλιέργειας. Μπορούμε να αποκτήσουμε ένα υπέροχο Μουσείο Μικρασιάτικης Κληρονομιάς, ένα Μουσείο Δημιουργών όπου θα εκτίθενται μόνιμα έργα Υμηττιωτών Εικαστικών , Δημιουργών του Χρώματος, του Ξύλου, του Γυαλιού, της Πέτρας, του Υφάσματος, Λογοτεχνών και Συγγραφέων, γενικά ανθρώπων που όχι μόνο μπορούμε να τους τιμούμε και να τους καμαρώνουμε, αλλά και να μας διδάσκουν εμάς και τις επόμενες γενιές. Τέλος μπορούμε και πρέπει να δώσουμε μέσα στο Πάρκο χώρο παιχνιδιού και ξεγνοιασιάς για τα παιδιά. Χώρο αναψυχής και περιπάτου, ποδηλατόδρομους που θα εκτείνονται σε όλη την πόλη.
Βέβαια μας ανησυχεί ακόμη περισσότερο ότι στον Καποδίστρια 2 που ετοιμάζει η Κυβέρνηση θα εξαφανισθεί και ο Υμηττός, με αποτέλεσμα να χάσουμε αυτό που είμαστε σήμερα ως γειτονιά και μάλιστα βασικούς χώρους για σοβαρές υποδομές που έχουμε ανάγκη. Την ΠΥΡΚΑΛ και τα νταμάρια. Τα σενάρια Υμηττός-Δάφνη, Υμηττός-Δάφνη-Άγιος Δημήτριος και όσα γενικά ακούγονται μόνο σε εξανδραποδισμό του Υμηττού μπορούν να οδηγήσουν. Οι Δημότες και οι κάτοικοι έχουν καθήκον να αφυπνισθούν αν δεν θέλουν να έρθουν τα χειρότερα. Σίγουρα το επόμενο διάστημα είναι μια περίοδος που πρέπει να την αντιμετωπίσουμε όχι παθητικά και βλέποντας και κάνοντας, αλλά επιθετικά, μέσα στους όρους της νομιμότητας και των θεσμών και παράλληλα με ενημέρωση, αγωνιστική διάθεση και κινητοποίηση. Η Δημοτική Αρχή και το Δημοτικό Συμβούλιο έχουν τον πρώτο ρόλο και πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες. Όμως έχουμε προσωπική ευθύνη οι Δημότες και οι συλλογικότητες της πόλης να δράσουμε άμεσα. Είθε οι δρόμοι μας να είναι ή να γίνουν κοινοί!
Γιάννης Κάλτσας
Όταν συντάχθηκε εκείνο το ΦΕΚ είχε πρυτανεύσει η αντίληψη ότι η πόλη χρειάζεται αγορά που θα δώσει στον Δήμο τα έσοδα που θα χάσει από τα τέλη που πληρώνει η ΠΥΡ.ΚΑΛ. Θα γίνει ένας εμπορικός άξονας και κάποιες πολιτιστικές χρήσεις. Ένα Κέντρο Υγείας κ.λ.π., κ.λ.π. κ.λ.π. σήμερα αν βαδίσουμε σε αυτή την αντίληψη θα έχουμε δυό ειδών προβλήματα. Το πρώτο τι μεγέθους αγορά και πολιτιστικές χρήσεις εμπορευματοποιημένης λογικής ή όχι. Όταν μπείς σε αυτή τη λογική είναι εύκολο να καταλάβεις ότι κατ΄επίφαση θα είναι δημοτικό, ουσιαστικά θα είναι άλλο ένα πεδίο πλουτισμού. Ένα νοσοκομείο του όποιου μεγέθους θα φέρει κι άλλες χρήσεις. Επίσης κάποια πολιτιστικά κέντρα μπορεί να θυμίζουν ας πούμε Πειραιώς και μετά ο Υμηττός θα μπορέσει να … Ψυρροποιηθεί προς δόξαν της ΄κονόμας με … άποψη. Μέσα σε όλα αυτά και μια επιχείρηση πάρκινγκ. Μετά ο κάθε μικροϊδιοκτήτης θα μπορεί να φαντασιώνεται ότι το ισόγειο θα το νοικιάσει για φαγάδικο ή οποιασδήποτε μορφής επιχείρηση επισιτισμού. Την θέση λοιπόν του μπαρουτάδικου θα την πάρει μια βιομηχανία φαγητού-θεάματος και αντίο γειτονιά. Ήδη με την σημερινή κατάσταση ο Υμηττός έχει ξεπεράσει τα όρια αντοχής του. Γιαυτό πρέπει όλο το ζήτημα ΠΥΡ.ΚΑΛ. να επανατοποθετηθεί ώστε να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες. Η Αττική χρειάζεται μονάδες βαριάς βιομηχανίας οξυγόνου. Δηλαδή πάρκα υψηλού πρασίνου. Αρκετά κατέστρεψαν το Αττικό τοπίο με τσιμέντο, σίδερο και φωτιά. Όταν απελευθερώσουμε αυτή την δημόσια γη-που μάλιστα δεν είναι υποθηκευμένη εδώ και τέσσερα χρόνια (όπως μας έλεγαν). Φυσικά υπάρχουν εκεί μέσα πέτρινα κτίρια που μπορούν να διατηρηθούν, να ανακαινισθούν και να γίνουν χώροι πολιτιστικής δημιουργίας και καλλιέργειας. Μπορούμε να αποκτήσουμε ένα υπέροχο Μουσείο Μικρασιάτικης Κληρονομιάς, ένα Μουσείο Δημιουργών όπου θα εκτίθενται μόνιμα έργα Υμηττιωτών Εικαστικών , Δημιουργών του Χρώματος, του Ξύλου, του Γυαλιού, της Πέτρας, του Υφάσματος, Λογοτεχνών και Συγγραφέων, γενικά ανθρώπων που όχι μόνο μπορούμε να τους τιμούμε και να τους καμαρώνουμε, αλλά και να μας διδάσκουν εμάς και τις επόμενες γενιές. Τέλος μπορούμε και πρέπει να δώσουμε μέσα στο Πάρκο χώρο παιχνιδιού και ξεγνοιασιάς για τα παιδιά. Χώρο αναψυχής και περιπάτου, ποδηλατόδρομους που θα εκτείνονται σε όλη την πόλη.
Βέβαια μας ανησυχεί ακόμη περισσότερο ότι στον Καποδίστρια 2 που ετοιμάζει η Κυβέρνηση θα εξαφανισθεί και ο Υμηττός, με αποτέλεσμα να χάσουμε αυτό που είμαστε σήμερα ως γειτονιά και μάλιστα βασικούς χώρους για σοβαρές υποδομές που έχουμε ανάγκη. Την ΠΥΡΚΑΛ και τα νταμάρια. Τα σενάρια Υμηττός-Δάφνη, Υμηττός-Δάφνη-Άγιος Δημήτριος και όσα γενικά ακούγονται μόνο σε εξανδραποδισμό του Υμηττού μπορούν να οδηγήσουν. Οι Δημότες και οι κάτοικοι έχουν καθήκον να αφυπνισθούν αν δεν θέλουν να έρθουν τα χειρότερα. Σίγουρα το επόμενο διάστημα είναι μια περίοδος που πρέπει να την αντιμετωπίσουμε όχι παθητικά και βλέποντας και κάνοντας, αλλά επιθετικά, μέσα στους όρους της νομιμότητας και των θεσμών και παράλληλα με ενημέρωση, αγωνιστική διάθεση και κινητοποίηση. Η Δημοτική Αρχή και το Δημοτικό Συμβούλιο έχουν τον πρώτο ρόλο και πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες. Όμως έχουμε προσωπική ευθύνη οι Δημότες και οι συλλογικότητες της πόλης να δράσουμε άμεσα. Είθε οι δρόμοι μας να είναι ή να γίνουν κοινοί!
Γιάννης Κάλτσας
